Αύγουστος στα ψηλά Τζουμέρκα. Πράσινο, νερά και γεφύρια, πέτρα παντού και μια γαλήνη σπάνια από τη στιγμή που παίρνεις το δρόμο μέσα στα βουνά. Φιδωτός αυτός, ανηφορικός μέσα στις πλαγιές του όρους Λάκμος, μας οδηγεί έξω από το Συρράκο. Γαντζωμένο στην πλαγιά, ένα με το τοπίο.
Την ορεινή Χαλκιδική να μην την υποτιμάτε. Ούτε το χειμώνα. Υπέροχες διαδρομές και χωριά που είναι καιρός να βάλετε στο πρόγραμμα, με την Αρναία να φιγουράρει πρώτη στη σειρά. Πανέμορφη, χτισμένη στα 600μ. στους πρόποδες του Χολομώντα, ή κατά το παρελθόν Λιαρίγκοβη, διατηρεί μέχρι σήμερα και το υπέροχο φυσικό της περιβάλλον και τον παραδοσιακό χαρακτήρα του οικισμού και είναι το πιο όμορφο χωριό της Χαλκιδικής.
Τη βλέπεις από μακριά καθώς ακολουθείς το δρόμο να κάθεται αναπαυτικά σε πλάτωμα στους ανατολικούς πρόποδες του Βερμίου. Σε βλέπει καθώς ανηφορίζεις τον δρόμο προς την είσοδο της πόλης.
Στα ψηλά βουνά του Ζαχαρία Παπαντωνίου γνωρίσαμε τις ομορφιές της Ευρυτανίας μεγαλοβδομάδα, όταν οι κορυφές και οι κατάφυτες από έλατα πλαγιές περίμεναν ακόμα την άνοιξη, που άργησε να έρθει φέτος. Γεμάτες πλατάνια κοιλάδες , φαράγγια και κάθετοι γκρεμοί… .Και νερά ορμητικά. Ποτάμια παντού, χείμαρροι, καταρράκτες, λίμνες. Φτάνουν εδώ όσοι αγαπούν τη φύση. Τις διαδρομές στα μονοπάτια, το επιβλητικό τοπίο… Οι επισκέπτες λίγοι τις μέρες αυτές. Ο ορισμός της ηρεμίας! Λιγοστές καμινάδες κάπνιζαν, αφού ο καιρός το ζητούσε το τζάκι το πρωί.