Όταν σκεφτόμαστε ένα ταξίδι στη Γερμανία το συνδέουμε αμέσως με κάποια μεγάλη πόλη της. Ο νους μας συνήθως «τρέχει» σε ένα ομοιόμορφο, επίπεδο και ίσως αδιάφορο τοπίο. Φανταζόμαστε δε ένα μουντό βιομηχανικό περιβάλλον, με καμινάδες που παράγουν τεχνολογία, καιρό βροχερό και ανθρώπους αυστηρούς που δεν έχουν και την καλύτερη γνώμη για μας τους Έλληνες. Το τελευταίο δε μας απασχολούσε γιατί το δικό μας πασχαλινό ταξίδι είχε προορισμό το Wolfsburg, και την αγαπημένη μας γειτόνισσα Σιμέλα που θα μας φιλοξενούσε στο σπίτι της.

  Μεγάλη Τρίτη βραδάκι ήμασταν εκεί. Η πτήση μας από Θεσσαλονίκη αναχώρησε στις 15.30. Μετά από 2 ώρες και 15΄είμασταν στο Βερολίνο και λίγο αργότερα στα γραφεία της Eurocar, ακριβώς έξω από το αεροδρόμιο Schönefeld, από όπου παραλάβαμε το Opel Corsa που είχαμε νοικιάσει. (158€ για 6 ημέρες σε συνδυασμό με τα εισιτήριά μας/σύνολο 628€ για 3 άτομα). Το Wolfsburg βρίσκεται στα βόρεια της χώρας, 90 χλμ. ανατολικά από το Ανόβερο. Στα 230 χλμ που έπρεπε να διανύσουμε για τον τελικό προορισμό μας η μια έκπληξη διαδέχονταν την άλλη. Να πω για το φοβερό οδικό δίκτυο, τα υπέροχα τοπία που ξετυλίγονταν μπροστά μας, τα τεράστια πάρκα με τις δεκάδες ανεμογεννήτριες……; Ένα θέμα είχαμε με τις πινακίδες που είναι όλες μόνο στα γερμανικά με αποτέλεσμα, σε μια αναγκαστική παράκαμψη που κάναμε λόγω έργων, να μην ξέρουμε πώς να βρούμε το δρόμο μας!!! Οι Γερμανοί έχουν όλοι GPS. Απαραίτητο για τόσο σύνθετο οδικό δίκτυο. Μην ξεκινήσετε χωρίς αυτό. Εμείς είχαμε στο τηλέφωνο κι αυτό μας έσωσε!!!.

  Από τις πέντε μέρες που περάσαμε εκεί, δύο αφιερώσαμε στο Wolfsburg και, σύμφωνα με τις συμβουλές της Σιμέλας, περπατήσαμε στην πνιγμένη στο πράσινο πόλη. Παντού δέντρα, περιποιημένα πάρκα με λίμνες, κανάλια, ζώα (λαγοί, χήνες, σκίουροι, βίδρες και αμέτρητα πουλιά) που ζουν ελεύθερα σε κατοικημένες περιοχές. Η αίσθηση που έχεις είναι ότι ζεις μέσα σε έναν βιότοπο όπου όμως σου επιτρέπονται όλες οι δραστηριότητες. Χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων, προστατευμένα μονοπάτια για πεζούς, παγκάκια, παιδικές χαρές, εικόνες για να φωτογραφίζεις κάθε λίγο μπροστά σου! Κυρίαρχη στο Wolfsburg η βιομηχανία Volkswagen που εκτός από τα γνωστά αυτοκίνητα του ομίλου της παράγει μέχρι και λουκάνικα!

  Δοκιμάστε λοιπόν τα  λουκάνικα Volkswagen curry bockwurst, επισκεφθείτε το Autostadt όπου παρουσιάζονται όλα τα αυτοκίνητα του ομίλου με μοναδικό τρόπο, σε ένα περιβάλλον διαμορφωμένο με λίμνες, γέφυρες, εστιατόρια και καφέ αλλά και μουσείο της εξέλιξης της τεχνολογίας στα αυτοκίνητα, πωλητήρια και πίστα test drive. (ενημερωθείτε για τις τιμές εισόδου και τις ώρες λειτουργίας στη διεύθυνση: http://www.autostadt.de/en/explore-theautostadt/) Εμείς προτιμήσαμε τις ώρες με μειωμένη είσοδο 7€, ποσό που μπορείς να καταναλώσεις στα εστιατόρια του κέντρου.

  Εκτός από τους περίπατους στους όμορφους δρόμους της πόλης και τα εμπορικά κέντρα με επώνυμα discount ρούχα, χαλαρώστε με μια επίσκεψη στη Badeland ένα τεράστιο υδάτινο πάρκο αναψυχής που δέχεται 790.000 επισκέπτες ετησίως, τμήμα του Allerpark, ενός πολυχώρου αναψυχής με πολυάριθμες δραστηριότητες. Μπείτε στη διεύθυνση: http://www.allerpark.net/en/the-park/overview-allerpark.html και θα καταλάβετε!

  Για καφέ στον κεντρικό δρόμο Porschestraße, στο BarCelona όπου σερβίρεται πλούσιο πρωινό και μεσημεριανό σε μπουφέ! Αν σας αρέσει το κινέζικο θα φάτε στου Lou (Friederikenring 5, στο Vorsefelede, http://www.louschinarestaurant.de/index.php/speisen-a-getraenke)  αν όχι επιλέξτε το Altes Brauhaus zu Fallersleben για αυθεντική γερμανική κουζίνα.

  Την επόμενη μέρα την αφιερώσαμε στο Ανόβερο. Στα 90 χλμ από το Wolfsburg η πόλη των 500.000 κατοίκων με τους χαλαρούς ρυθμούς στους μεγάλους πεζόδρομους και τις πλατείες έδειχνε την πολυκοσμία της μόνο στον κεντρικό σταθμό των τρένων Hannover Hauptbahnhof. Παρκάραμε απέναντι στο εμπορικό κέντρο ErnstAugust Galerie Kaufhof (2 ευρώ/ώρα), βολτάραμε στην όμορφη πλατεία με τα καφέ και το υπέροχο κτίριο του σταθμού. Συνύπαρξη του σύγχρονου με το παλιό. Η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε από τους βομβαρδισμούς, κι όμως το Altstadt (παλιά πόλη) που δε λείπει από καμία γερμανική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, αποπνέει τέτοια ατμόσφαιρα εποχής που δύσκολα θα πιστέψετε ότι τα κτίριά του δεν είναι όντως μεσαιωνικά, αλλά άρτια αντίγραφα των αυθεντικών που δεν άντεξαν τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

  Για περιήγηση μιας μέρας, ξεκινήστε ακολουθώντας την οδό Bahnohofstraβe, ακριβώς απέναντι από το άγαλμα του ErnstAugust, στην πλατεία του σταθμού και στη συνέχεια την Georgstraβe και περάστε μπροστά από το κτίριο της όπερας Staatsoper Hannover στην όμορφη πλατεία Opernplatz. Στρίβοντας στα δεξιά σας και δύο τετράγωνα πιο κάτω στέκει μεγαλόπρεπη με ότι της έχει απομείνει η βομβαρδισμένη κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο εκκλησία Aegidienkirche που δεν αναστηλώθηκε, αλλά παρέμεινε μνημείο των νεκρών του πολέμου. Σε αυτό το σημείο βρίσκεστε πολύ κοντά στο Νέο Δημαρχείο της πόλης.   Ακολουθώντας την οδό Ebhardtstraβe θα το δείτε μπροστά σας. Τεράστιο και μεγαλοπρεπές το Neues Rathaus,  χτισμένο το 1913 δίπλα στα γαλήνια νερά της λίμνης Maschsee, αποτελεί εξαίσιο δείγμα εκλεκτικής αρχιτεκτονικής του παλιού Ανόβερου από την εποχή του Γουλιέλμου II. Πάρτε οπωσδήποτε το ασανσέρ για τον τρούλο του Νέου Δημαρχείου, για να θαυμάσετε την πόλη σε πανόραμα, από ύψος 98 μέτρων.

  Συνεχίζοντας βόρεια, εντοπίστε το Altes Rathaus( http://www.altes-rathaus-hannover.de/) Στην οδό Karmarschstrasse 42, ένα από τα πιο παλιά κτίσματα του Ανόβερου, το μεσαιωνικό Παλιό Δημαρχείο, χτίστηκε στη διάρκεια ενός αιώνα, ξεκινώντας το 1410.

  Στην ίδια πλατεία (Hanns-Lilje-Platz, 2)  βρίσκεται η Marktkirche Hannover (St. Georgii et Jacobi). Η παλιότερη εκκλησία του Ανόβερου χτίστηκε τον 14ο αιώνα και αποτελεί εξαιρετικό δείγμα βορειογερμανικής γοτθικής αρχιτεκτονικής από τούβλο. To λιτό αλλά εντυπωσιακό εσωτερικό της καταστράφηκε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και αποκαταστάθηκε τη δεκαετία του 1950. Οι τυχεροί θα απολαύσουν το εκκλησιαστικό όργανο να παίζει μεταφέροντάς τους σε άλλες εποχές (www.marktkirche-hannover)

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το Ιστορικό Μουσείο (Historisches Museum Hanover)

Επιστροφή μέσω του εμπορικού πεζόδρομου και της πλατείας Kröpcke στον σταθμό, με ενδιάμεση στάση για πρόχειρο φαγητό και τέλος καφέ και βάφλα παγωτό στο Balzakcafe.

Η περιήγηση αυτή διήρκησε 5 ώρες. Για όσους έχουν κι άλλα κουράγια ή περισσότερο χρόνο προτείνουμε:

Herrenhausen Gardens (HerrenhäuserStrasse 4). Βασιλικοί Κήποι του Herrenhausen, Περπατώντας στον καταπράσινο Herrenhäuser Gärten θα αισθανθείτε ότι διακτινιστήκατε στις Βερσαλλίες –χωρίς τις ορδές των τουριστών και τους μικροπωλητές σουβενίρ. Θα χρειαστείτε αυτοκίνητο ή μέσο συγκοινωνίας αν και είναι μέσα στην πόλη.

Λίμνη Maschsee, νότια του Νέου Δημαρχείου. Η τεράστια τεχνητή λίμνη Maschsee στην καρδιά της πόλης αποτελεί αγαπημένο τόπο αναψυχής για ντόπιους και επισκέπτες. Ιδανικό σκηνικό για πικνίκ, τζόγκινγκ και roller skating, κολύμπι, κωπηλασία, θαλάσσιο ποδήλατο αλλά και εν πλω δείπνα στα γραφικά πλοιάρια που διασχίζουν τη λίμνη ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

ErlebnisZoo:  Ο ζωολογικός κήπος σε κεντρικό σημείο της πόλης του Αννόβερο, προσβάσιμος από σχεδόν όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Έχει πολλές διακρίσεις και φυσικά απαιτείται πολύς χρόνος για να τον γυρίσετε όλο. https://www.zoo-hannover.de/en

Και μια που ο καιρός καλυτέρευε μετά τις βροχές και το κρύο τριών ημερών είπαμε την Παρασκευή να την αφιερώσουμε στο Βερολίνο! Τι να σου κάνει μια Παρασκευή σε ολόκληρο το Βερολίνο. Δεκάδες τα σημεία ενδιαφέροντος με όλα τριγύρω να συνδέονται άρρηκτα με την ενοποίηση του πληθυσμού. Μνημεία, κατοικίες, καταστήματα αλλά και άνθρωποι συνθέτουν ένα ανομοιογενές «παζλ», αφού δύο διαφορετικοί «κόσμοι» κλήθηκαν μετά από δεκαετίες να συμβιώσουν, αποτελώντας πλέον ένα ενιαίο σύνολο με τις ομοιότητες και τις διαφορές του. Το Βερολίνο είναι ένα συνονθύλευμα λαών και πολιτισμών, μια «κουλτουριάκη» και συνάμα σύγχρονη πόλη

  Η επιλογή μας περιέλαβε μια κυκλική διαδρομή ξεκινώντας από την PotsdamerPlatz,  όπου παρκάραμε στα υπόγεια του SonyCenter.

Η νεόκτιστη περιοχή η οποία για πάνω από 28 χρόνια ήταν μια νεκρή ζώνη φωτιζόταν μόνο από φώτα που υπήρχαν στο Τείχος του Βερολίνου για να εντοπίζονται όσοι προσπαθούσαν να φύγουν προς το Δυτικό Βερολίνο. Η συγκεκριμένη περιοχή ανοικοδομήθηκε από το μηδέν σε χρόνο ρεκόρ με εντυπωσιακούς ουρανοξύστες, σχεδιασμένους από διάσημους αρχιτέκτονες, ενώ σύγχρονα κτίρια και μοντέρνες κατοικίες πήραν τη θέση των εγκαταλειμμένων κτιρίων του ’50. Κάπου εκεί θα ακούσετε φασαρία και θα δείτε πολύ κόσμο να πηγαινοέρχεται, αφού ο χώρος κάτω από τον τεράστιο θόλο του Sony Center είναι ιδιαίτερα δημοφιλής για περίπατο σε ντόπιους και τουρίστες.

  Ακολουθώντας ανατολική κατεύθυνση, 3 δρόμους πιο κάτω δεξιά φτάσαμε στο Checkpoint Charlie, ένα σημείο διέλευσης στο Τείχος του Βερολίνου, το οποίο χωρίζονταν σε Ανατολικό και Δυτικό. Δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο έσφυζε από τουρίστες που φωτογραφίζονταν μπροστά στις τεράστιες φωτογραφίες του Αμερικανού και Ρώσου φαντάρου ή διάβαζαν για την ιστορία του τοίχους. (Ένα μπουκάλι νερό 500ml κοστίζει 2€ στο σημείο αυτό!)

  Στα 1.700 μ.  ΒΑ βρίσκεται το Museumsinsel, το Νησί των Μουσείων, μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, που βρίσκεται στη μέση του Spree. Πέντε από τα σημαντικότερα μουσεία του Βερολίνου στεγάζονται εκεί με πιο σπουδαία  τα  NeuesMuseum, με την Αιγυπτιακή προτομή της Νεφερτίτης και το εντυπωσιακό Μουσείο της Περγάμου όπου βρίσκεται  μια μερική αναδημιουργία της Περγάμου Βωμού (170-159 π.Χ) καθώς και άλλα εντυπωσιακά εκθέματα. Εμείς ατυχήσαμε και βρήκαμε κλειστή την αίθουσα της Περγάμου. Γι’ αυτό πριν επισκεφθείτε την περιοχή βεβαιωθείτε ότι είναι επισκέψιμα τα σημεία που σας ενδιαφέρουν. http://www.smb.museum/en/museums-institutions/pergamonmuseum/home.html  ή στη σελίδα http://www.smb.museum/en/home.html για πληροφορίες για όλα τα μουσεία του Βερολίνου.

  Aκολουθώντας την οδό UnterderLinden δυτικά ή παίρνοντας τον σιδηρόδρομο (SBan) όπως κάναμε εμείς κατεβήκαμε στoν σταθμό Hauptbahnhof και περνώντας τη γέφυρα οδηγηθήκαμε στην περιοχή του Γερμανικού Κοινοβουλίου, στο διάσημο Reichstag (το κτίριο του γερμανικού κοινοβουλίου που ονομάζεται σήμερα Bundestag), ο θόλος του οποίου είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από γυαλί, επιτρέποντας μια πανοραμική θέα της πόλης. Η είσοδος στην οροφή  επιτρέπεται, αλλά θα πρέπει να εγγραφείτε εκ των προτέρων και να σταθείτε σε μεγάλη ουρά.

Συνεχίζοντας με τα πόδια, σε μικρή απόσταση φτάσαμε στην Brandenburger Tor (Πύλη του Βραδεμβούργου), το έμβλημα του Βερολίνου, στα πρότυπα των Προπύλαιων  της Ακρόπολης χτισμένη το 1791. Ήταν ενσωματωμένη στο Τείχος του Βερολίνου και θλιβερό σύμβολο της διαίρεσής  του. Ωστόσο, σήμερα μετά το γκρέμισμα του τείχους, είναι πλέον σύμβολο ενότητας. Η πλατεία μπροστά της είναι η PariserPlatz, όπου κάθε στιγμή συμβαίνει και κάποιο happening! Μουσικοί, αυτοσχέδιες παραστάσεις…

 Πίσω στο βάθος προς την πλευρά του πάρκου Groβer Tiergarten βλέπαμε την επινίκια στήλη Siegessäule. Εναλλακτικά, σε όλη την περιοχή κυκλοφορούν ταξί ποδήλατα για δυο άτομα που σε μεταφέρουν και βλέπεις τα αξιοθέατα άνετα! Στην κάθετη στην πύλη οδό Unter den Linden πολλά μαγαζιά με souvenirs, πολυτελή ξενοδοχεία και café με τραπεζάκια έξω που είναι ότι καλύτερο μετά από τόσο περπάτημα! Οι τιμές για καφέ ίδιες πάνω κάτω με τις δικές μας!

Στην ίδια περιοχή βρίσκεται και ο Καθεδρικός ναός BerlinerDom , η μεγαλύτερη εκκλησία της πόλης και το κέντρο για την Προτεσταντική Εκκλησία της Γερμανίας. Μπορείτε να ανεβείτε τα 270 σκαλοπάτια προς το εξωτερικό διάδρομο για τη φανταστική θέα στην πόλη, ή να επισκεφθείτε  το Hohenzollern (Κρύπτη), όπου είναι θαμμένοι δεκάδες βασιλείς. Περιηγηθείτε στο Μουσείο του καθεδρικού ναού που περιέχει τα σχέδια και τα μοντέλα από το σχεδιασμό του καθεδρικού ναού, και θαυμάστε το μεγάλο όργανο Sauer με 7269 σωλήνες και 113 μητρώα.

  Επιστρέψαμε στο Sony Center μέσω της οδού Ebertstraβε με μια στάση στο Μνημείο Ολοκαυτώματος (Holocaust Memorial) Πρόκειται για ένα δίκτυο 2.711 πλάκες από σκυρόδεμα που ποικίλουν σε ύψος και μπορείτε να περπατήσετε μέσα από αυτά.

  Η προσπάθεια να προλάβουμε τον Ζωολογικό κήπο ανοιχτό απέτυχε. Φτάσαμε εκεί 17.10’. Ο Zoologischer Garten (www.zoo-berlin.de/en) κλείνει στις 18.30’ αλλά δε δέχεται άλλους επισκέπτες μετά τις 17.00’. Κρίμα! Αριθμεί πάνω από 19.000 ζώα από διάφορα είδη, ενώ αποτελεί έναν από τους εντυπωσιακότερους κήπους στον κόσμο. Την επόμενη φορά!

  Να πούμε σ’ αυτό το σημείο ότι αργήσαμε προσπαθώντας να καταλάβουμε το σύστημα συγκοινωνίας του Βερολίνου. Όλοι οι χάρτες και οι πληροφορίες ήταν μόνο στα γερμανικά!!!! Μέχρι να βρούμε κάποιον να μιλάει αγγλικά και να μας εξηγήσει χάσαμε χρόνο. Γι’ αυτό φροντίστε από πριν να κάνετε ένα πλάνο σχεδιάζοντας τις διαδρομές με τις μετεπιβιβάσεις που θα χρειαστούν. Δείτε αν σας συμφέρει να πάρετε την ημερήσια κάρτα. Το εισιτήριο για μια διαδρομή είναι 2,70€, ακριβοοό!

 Το θέμα της γλώσσας ήταν ένα αρνητικό σημείο. Στις επαφές μας με γερμανούς (αγορά, καφέ, σταθμός) ελάχιστοι μιλούσαν ή ήθελαν να μιλήσουν αγγλικά! Μιλούσαμε αγγλικά και απαντούσαν γερμανικά! Το χειρότερο όμως, και το αναφέρω διότι δε συνέβη μια και δυο, αλλά σε πέντε περιπτώσεις οι πωλητές ήταν αγενείς, προσβλητικοί και απρόθυμοι να εξυπηρετήσουν. Λίγο σοκαριστικό αυτό και θλιβερό για ένα τόσο τουριστικό μέρος. Να κάνεις τον επισκέπτη να νοιώθει ανεπιθύμητος!

Επιπλέον θα θέλαμε να είχαμε επισκεφθεί το

• Jewish Museum :    (http://www.jmberlin.de/main/EN/homepage-EN.php)
•   Τα σωζόμενα τμήματα του Τείχους του Βερολίνου, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι (μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου) είναι καλυμμένο από γκράφιτι. Η EastSide Gallery του Βερολίνου, ένα τμήμα του τείχους του Βερολίνου που καλύπτεται σε έργα τέχνης από 106 διαφορετικούς καλλιτέχνες 1,3 χιλιόμετρα. Αυτό το μνημείο για την ελευθερία ήταν ζωγραφισμένο το 1990 και είναι η μεγαλύτερη υπαίθρια γκαλερί στον κόσμο.
• Περπατήσετε στη φημισμένη πλατεία Alexanderplatz με τον περίφημο τηλεοπτικό πύργο γνωστό ως Fernsehturm ή Tele-spargel, με συνολικό ύψος 305 μέτρα, ο οποίος είναι ορατός σχεδόν από κάθε σημείο του Βερολίνου. Η σφαίρα περιέχει ένα περιστρεφόμενο εστιατόριο που ονομάζεται Telecafé σε 207m.

  Και φυσικά η λίστα δεν τελειώνει εδώ!

 Το δικό μας ταξίδι όμως τελείωνε! Τη μέρα του Πάσχα την περάσαμε με φίλους της Σιμέλας, γείτονές της στο Wolfsnurg, που μας πρόσφεραν το πασχαλικό τραπέζι και μάλιστα με ελληνικές νοστιμιές! Ευχαριστούμε Τάσο και Έφη! Το ίδιο βράδυ τα φώτα του Πανηγυριού φώτιζαν τον ουρανό. Οι Γερμανοί υποδέχονται με γιορτές τον Μάιο!!!

  Γυρίσαμε με όμορφες εικόνες, γεμάτοι από την φιλοξενία της φίλης μας και όπως πάντα το μικρόβιο του pametaxidakiνα δουλεύει στο μυαλό! Την επόμενη φορά θα πάμε εκεί, να δούμε αυτό, να προσέξουμε το άλλο και πάει λέγοντας!

Σελίδες με περισσότερα για το Βερολίνο!

https://www.google.com/maps/d/viewer?hl=en_US&mid=1cedYuVzyyEp-1lJ0y16-WG_S8wk

http://berlinmap360.com/

      Σαββατοκύριακο στο Bansko; Συνηθισμένο θα πει κανείς! Και θα έχει δίκιο αφού έχει γίνει συχνός προορισμός τα τελευταία χρόνια. Για μας ήταν η πρώτη φορά και αυτό ήταν ένα κίνητρο!
Τα 300 χιλιόμετρα της απόστασης καλύφθηκαν σε 5 ώρες το βροχερό απόγευμα της Παρασκευής που ξεκινήσαμε. Έξι φίλοι σε ένα επταθέσιο OpelZafira. Δε βιαζόμασταν, όχι. Γι αυτό η στάση για καφέ στα σύνορα κράτησε λίγο παραπάνω!

 Μόλις περάσαμε και τον βουλγάρικο έλεγχο (ούτε που μας έδωσαν σημασία Έλληνες αλλά και Βούλγαροι) φροντίσαμε να κάνουμε συνάλλαγμα στο ανταλλακτήριο δίπλα στην πιάτσα ταξί στα δεξιά. 1: 1,93 η ισοτιμία. Όταν το κάνεις για πρώτη φορά πάντα ανταλλάσεις περισσότερα χρήματα. Για σιγουριά! Τελικά 50 ευρώ (100 λέβα) το ζευγάρι θα ήταν αρκετά για το διήμερο.

 Να βγούμε στο δρόμο για Σόφια ήταν η επόμενη έγνοια μας. Μια μικρή περιπέτεια, αφού υπάρχουν παρακάμψεις λόγω κατασκευής του δρόμου για Petritsi. Οι οδηγίες φίλων που ήξεραν καλά την περιοχή έγραφαν: Από τα σύνορα ακολουθείς δεξιά τις πινακίδες και μόλις μπεις Πετρίτσι πρώτο φανάρι δεξιά και ακολουθείς για Σόφια. Μετά από 300 μέτρα στο επόμενο φανάρι πάλι δεξιά. Συνεχίζεις, περνάς έξω από Sadanski και όταν φτάσεις στο Simitli στρίβεις δεξιά για Bansko. Η διαδρομή σε αυτήν την περιοχή είναι όμορφη. Μοιάζει με Τέμπη. Έχει νυχτώσει για τα καλά μέχρι να φτάσουμε στο Bansko.

 Ο δήμος του Bansko (περιοχή Blagoevgrad), με την οροσειρά Πίριν και τα τμήματα της κοιλάδας της Ραζλόγκ στα όριά της, διαθέτει μεγάλη φυσική ομορφιά. Ιδιαίτερα τώρα που είναι φθινόπωρο, τα δέντρα των φυλλοβόλων δέντρων έχουν απίστευτα χρώματα!

 Το Bansko λοιπόν, σε υψόμετρο 925 μ. είναι ένα απέραντο ξενοδοχείο. Παντού ξενοδοχειακές μονάδες σε δυτικότροπο αρχιτεκτονικό στυλ, εξοπλισμένες με spa, σάουνα, χαμάμ, πισίνες, μασάζ……… Μονάδες 5 αστέρων και μικρότερες όμως, ξενώνες για όλα τα γούστα και τα βαλάντια έχουν κτιστεί και χτίζονται διαρκώς μέσα και γύρω από την πόλη με κατεύθυνση προς το βουνό. Σε πολλά σημεία υπάρχουν στημένα εργοτάξια. Ο αναβατήρας για το χιονοδρομικό ξεκινά μέσα από το χωριό, πίσω από το ξενοδοχείο Kepinski. Εμείς μένουμε στον Astera.

 Πώς θα το βρούμε τώρα; Σταματάμε στο πρώτο βενζινάδικο που συναντάμε στην είσοδο της πόλης. Είναι και ECO. Στην ερώτηση για βοήθεια μια πολύ πρόθυμη κυρία προσφέρεται να μας οδηγήσει εκεί με το αυτοκίνητό της. Όμορφο το ξενοδοχείο όταν το αντικρίσαμε φωτισμένο μέσα στη νύχτα. Και μεγάλο! Μας είχαν δε φυλάξει και ένα πρόχειρο βραδινό σε πακέτο, μιας και δεν είχαμε προλάβει την τραπεζαρία ανοιχτή. Η συνέχεια στα δωμάτια ήταν ευχάριστη. Μεγάλοι χώροι, περιποιημένοι, με τα πάντα στο minibar και το μπάνιο (μπουρνούζια, παντόφλες), δορυφορική τηλεόραση και μπαλκόνι με θέα.

 Μετά τόσων ωρών ταξίδι και αφού ήμασταν εφοδιασμένοι με τρόφιμα από Ελλάδα, ένα taboo μας κράτησε μέχρι τα ξημερώματα στο δωμάτιο.

 Σάββατο πρωί ξεκινήσαμε την περιήγηση στην πόλη. Πεζοί κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο. Μικρά μαγαζάκια με τουριστικά είδη, τα παραδοσιακά προϊόντα από τριαντάφυλλο και πολλές ταβέρνες «Mexana» με παραδοσιακό βουλγάρικο χρώμα στο δρόμο για την κεντρική πλατεία. Πλακόστρωτη η πλατεία «NikolaVaptsarov» με το πάρκο με τα σιντριβάνια πιο κάτω. Επισκεφθήκαμε τον ναό της Αγίας Τριάδας με το μοναδικό ξυλόγλυπτο τέμπλο και εικόνες ζωγραφισμένες από τους διάσημους Βούλγαρους μάστορες Δημήταρ και Συμεών Μολέροβι. Όμορφος και ο εξωτερικός χώρος με το σπίτι -μουσείο του Νεόφιτ Ρίλσκι, ιδρυτή της βουλγάρικης παιδείας σε παραπλήσιο χώρο. Πολλά σπίτια στο παλιό τμήμα της πόλης έχουν διατηρήσει την παραδοσιακή τους αρχιτεκτονική με διακοσμημένες προσόψεις στα πλακόστρωτα σοκάκια. Ο καφές στο μοναδικό σύγχρονο καφέ της πλατείας δεν μας ικανοποίησε.

 Συνεχίσαμε τη βόλτα μας ανηφορίζοντας με το αυτοκίνητο το δρόμο προς το χιονοδρομικό και το καταφύγιο Vihren. Το βουνό απέχει μόλις δέκα λεπτά από την πόλη. Λίγα μόλις μέτρα λοιπόν από τα τελευταία σπίτια στην οδό Πίριν αντικρίσαμε με έκπληξη το ποτάμι της πόλης να κατηφορίζει την πλαγιά ορμητικό ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα. Το εθνικό πάρκο «Πίριν», προστατευόμενη περιοχή μοναδικής φυσικής ομορφιάς, με σαφή αλπικό χαρακτήρα, σε μεταφέρει σε σκηνικά ταινίας με πρωταγωνιστές ξωτικά, νάνους και νεράιδες! Πολύ προσεγμένο, καθαρό, με καταρράχτες και αλπικές λίμνες σε μεγαλύτερο υψόμετρο προσφέρεται για περιήγηση όλες τις εποχές. Σίγουρα! Ακόμη και μια τέτοια μέρα συννεφιασμένη, με τις σταγόνες της βροχής να γυαλίζουν πάνω σε κάθε φύλλο ήταν το ίδιο ελκυστικό. Απ’ ότι μάθαμε οι δραστηριότητες που προσφέρονται καλύπτουν όλα τα γούστα όλες τις εποχές του χρόνου. Εκτός από σκι μπορεί κανείς να κάνει ποδηλασία, πεζοπορία σε πολυάριθμες σηματοδοτημένες διαδρομές, ορειβασία, rafting, ιππασία, paintballακόμη και αλεξίπτωτο πλαγιάς!

 Φυσικά η συνέχεια γράφτηκε στην ταβέρνα “LogHouse”, όπου δοκιμάσαμε πεντανόστιμα πιάτα. Καρβέλι γεμιστό με ποικιλία κρεατικών και λαχανικών και ένα ψητό σε μαντεμένιο σκεύος που ήρθε στο τραπέζι τσιτσιρίζοντας!! Φάγαμε, ήπιαμε κρασί της περιοχής και καταευχαριστηθήκαμε.

 Μετά από τέτοιο γεύμα ο μόνος μας προορισμός ήταν το ξενοδοχείο κι αργότερα το spa, το χαμάμ, η σάουνα και όλες οι υπηρεσίες του ξενοδοχείου. Το βράδυ αυτήν την εποχή, που δεν έχει αρχίσει ακόμη η σεζόν δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές εκτός από το φαγητό. Το clubστην πλατεία που εντοπίσαμε το πρωί, το μοναδικό ανοιχτό όπως μας ενημέρωσαν, παίζει μόνο βουλγάρικη μουσική το βράδυ. Το δωμάτιο μας φιλοξένησε πάλι και η βραδιά πέρασε με ταινίες και αναμέτρηση στο taboo. Νικήτριες τα κορίτσια και πάλι!

 Το επόμενο πρωινό, μέρα επιστροφής, μετά από έναν σωστό καφέ στο «Παραδοσιακό», μας βρήκε στο Razlog, διπλανή πόλη με μεγάλη πλατεία ανατολικού τύπου, που σημαίνει λίμνες, πάρκο, αλλά και έργα τέχνης εδώ κι εκεί κάτω από δέντρα με κατακίτρινα φύλλα. Τα χρώματα του φθινοπώρου σε όλο τους το μεγαλείο. Κι εδώ ποτάμι που διασχίζει την πόλη που ήταν πολύ ήσυχη το Κυριακάτικο πρωινό.

 Επιστροφή λοιπόν, με μια απαραίτητη στάση στο Sadanski για να τσιμπήσουμε κάτι και να ξοδέψουμε τα τελευταία λέβα. Κι ακόμη μια στα σύνορα για σοκολάτες και καφέ!

Δυο μέρες ηρεμίας και χαλάρωσης. Αυτό που ζητούσαμε!

TIPS

Οι Βούλγαροι οδηγοί τρέχουν σαν τρελοί και προσπερνάνε στις στροφές!

Καφέ καλό ήπιαμε μόνο στο «Παραδοσιακό» που το έχουν Έλληνες και φέρνουν τους καφέδες από Ελλάδα.

Αναζητήστε από την αρχή τον πολύ κατατοπιστικό οδηγό της πόλης που διανέμεται δωρεάν. Εμείς τον ανακαλύψαμε στο τέλος!

 Τι να πρωτοδεί κανείς σε 3 μέρες σε ένα τέτοιο ταξίδι;

Αναχώρηση Παρασκευή απογευματάκι από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Πτήση με ανταπόκριση στο Βελιγράδι με την AirSerbia. Τα εισιτήρια οικονομικά (450€ για 3 άτομα με επιστροφή). Αν υπολογίσεις και το φαγητό που προσφέρει η εταιρία (σνακ και πλήρες γεύμα και στις δυο πτήσεις μέχρι τον τελικό προορισμό). Σε 4 ώρες είμαστε στο κεντρικό αεροδρόμιο των Βρυξελλών και σύντομα στο Leuven όπου θα φιλοξενηθούμε τις μέρες αυτές.

 Leuven

Από την πόλη του Leuven ξεκινήσαμε λοιπόν την περιήγησή μας. Πρωί του Σαββάτου, με ηλιόλουστο ουρανό, πράγμα σπάνιο για την εποχή, βαδίσαμε αρκετά στο κέντρο της πόλης. Κάθε τόσο και ένα parking ποδηλάτων.

 Το Leuven βρίσκεται ακριβώς ανατολικά των Βρυξελλών ( 20 χιλιόμετρα). Είναι μια δυναμική και ακμάζουσα πόλη των περίπου 95.000 κατοίκων στην Φλαμανδική Brabant. Είναι μια αληθινή πανεπιστημιακή πόλη που είναι πιο ζωντανή κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους. Το πανεπιστήμιο, με περίπου 35.000 φοιτητές κάθε χρόνο, είναι το παλαιότερο Καθολικό Πανεπιστήμιο στον κόσμο, ιδρύθηκε το 1425. Το ιστορικό κέντρο είναι ένα από τα πιο όμορφα στο Βέλγιο.

Η πόλη έχει μια μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορία. Ιδρύθηκε πιθανότατα τον 9ο αιώνα .Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης καταστράφηκε και κάηκε ολοσχερώς δυο φορές από την εισβολή των Γερμανών στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου . Στο ιστορικό κέντρο, ωστόσο, έχουν διατηρηθεί ιστορικά κτίρια, όπως η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου και έχουν αποκατασταθεί, εν μέρει με κεφάλαια του εξωτερικού.

Το Δημαρχείο του Leuven είναι ένα από τα πιο γνωστά Gothic δημαρχεία σε όλο τον κόσμο και η υπερηφάνεια του Leuven. Χρειάστηκαν τρεις αρχιτέκτονες και τριάντα χρόνια για να χτιστεί.

Χαρακτηριστικά είναι 236 αγάλματα μόνο στην πρόσοψη, τα οποία προστέθηκαν μετά το 1850. Υπάρχουν 220 άνδρες και 16 γυναίκες συνολικά. Στο κάτω όροφο είναι διάσημοι επιστήμονες του Leuven, καλλιτέχνες και ιστορικά στοιχεία, ντυμένοι με ενδυμασία της Βουργουνδίας. Ο πρώτος όροφος είναι αποκλειστικά για τους πολιούχους των διαφόρων ενοριών του Leuven. Πάνω τους η πρόσοψη κοσμείται από κόμισσες και δούκες του Brabant, ενώ οι πύργοι διαθέτουν κυρίως βιβλικές μορφές. Σήμερα το δημαρχείο έχει απλώς ένα τελετουργικό λειτουργία αφού οι διοικητικές υπηρεσίες της πόλης μετακόμισαν το 2009.

Sint-Pieterskerk – Η εκκλησία του Αγίου Πέτρου είναι η παλαιότερη εκκλησία στο Leuven και ιδρύθηκε το 986. Η πρώτη εκκλησία κάηκε το 1176. Μια νέα ρωμανική εκκλησία χτίστηκε με κρύπτη, επέκταση, στο πίσω μέρος της χορωδίας.

De Bibliotheektoren (Ο Πύργος Βιβλιοθήκη) – Η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη (Universiteitsbibliotheek) είναι το πιο θεαματικό κτίριο στο Leuven. Ο De Bibliotheektoren (Ο Πύργος της Βιβλιοθήκης) ρίχνει στο κέντρο της πόλης τη σκιά του. Αν έχεις το κουράγιο να σκαρφαλώσεις όλα τα σκαλοπάτια μέχρι την κορυφή του θα αποζημιωθείς από την φανταστική θέα όλου του Leuven . Κι εμείς το είχαμε το κουράγιο! Σε κάθε όροφο παρουσιάζονταν .

Universiteitsbibliotheek – Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου η βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, καταστράφηκε από πυρκαγιά. Στη δεκαετία του 1920, μια νέα βιβλιοθήκη χτίστηκε το φλαμανδικό στυλ της Αναγέννησης στο Mgr. Ladeuzeplein κυρίως χάρη στην αμερικανική χρηματοδότηση αφού πάνω από 300 αμερικανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα συνέβαλαν στην κατασκευή της .Η βιβλιοθήκη διαθέτει περισσότερους από τρία εκατομμύρια τόμους και είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια του Βελγίου.

Arenbergkasteel (Arenberg Κάστρο) Το πρώτο κάστρο χτίστηκε εδώ τον 14ο αιώνα, άλλαξε πολλά χέρια και ανακαινίστηκε σε διάφορα αρχιτεκτονικά στυλ όπως αναγεννησιακό ,γοτθικό, νεο-γοτθικό μέχρι που το 1916 ο δούκας του Arenberg το δώρισε στο πανεπιστήμιο του KULeuven. Σήμερα χρησιμοποιείται από τις Σχολές Μηχανικών, Αρχιτεκτονικής και άλλων Επιστημών του KULeuven.

Groot Begijnhof (Great Beguinage) Αυτό το κομμάτι της πόλης, με ιστορία από τον 13ο αιώνα, αποτελεί μέρος της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Είναι ένα μαγευτικό κομμάτι της απόλυτης χαλάρωσης, ακριβώς στην καρδιά της πόλης. Έχει μια σειρά από δρόμους, πλατείες, κήπους και πάρκα, με δεκάδες σπίτια και μοναστήρια χτισμένα από παραδοσιακό ψαμμίτη. Κατά τα μέσα του 17ου αιώνα, περίπου 360 Beguines ζούσαν εκεί, ευσεβείς γυναίκες που δεν είχαν δικούς τους πόρους και χρειάζονταν τη διαμονή. Εδώ βρίσκονται οι κύριες βιομηχανίες της τεχνολογίας (λόγω του University) και της μπύρας. Εδώ στεγάζεται η εταιρεία «Anheuser-Busch InBev», η μεγαλύτερη ζυθοποιία και μια από τις πέντε κορυφαίες εταιρείες καταναλωτικών αγαθών στον κόσμο. Αλλά και η Stella Artois Brewery, Leuven, Βέλγιο. Η ιστορία λέει ότι το 1926, η ζυθοποιία Artois στο Leuven του Βελγίου, παρήγαγε μια μπίρα τόσο φωτεινή που της δόθηκε το όνομα Stella, που στα λατινικά σημαίνει «αστέρι». Σήμερα η Stella Artois πωλείται σε περισσότερες από 80 χώρες, με την ωριαία περιήγηση στη ζυθοποιία της Stella Artois να αποκαλύπτει όλα τα μυστικά της.

(Πληροφορίες: http://www.brouwerijbezoeken.be )

Brugge (Μπριζ)

Μπριζ ή η Βενετία του Βελγίου.

Το μεσημέρι του Σαββάτου αποφασίσαμε να «πεταχτούμε» στη Μπριζ. Μία ώρα κράτησε το ταξίδι με το αυτοκίνητο από την πρωτεύουσα του Βελγίου. Αφήσαμε το αυτοκίνητο σε parking κάτω από μια πλατεία και συνεχίσαμε με τα πόδια. Παραμυθένια πόλη. Ο αέρας της πόλης μετέφερε σε κάθε γωνιά μυρωδιές σοκολάτας και βάφλας. Τα λιγοστά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους λιθόστρωτους δρόμους ενθάρρυναν τα βήματά μας. Περπατήσαμε πολύ. Μέσα σε μια συνεχή ψιχάλα. Το ίδιο και ένα σωρό κόσμος που βάδιζε γεμίζοντας τους δρόμους και τις πλατείες. Ανεβήκαμε στριφογυριστές σκάλες, στριμωχτήκαμε σε στενά πεζοδρόμια, διασχίσαμε γέφυρες πάνω από κανάλια (σύμπλεγμα νησιών η Μπριζ, εξ ου και ο τίτλος της «Βενετία του Βελγίου), χαζέψαμε επιβλητικά, μεσαιωνικά σπίτια με είσοδο από το ποτάμι, ανεβήκαμε στο Belfort με τις 47 καμπάνες και αγναντέψαμε την πόλη από ψηλά.

Πληροφορηθήκαμε ότι κατά το Μεσαίωνα, η Μπριζ ήταν μια από τις πλουσιότερες πόλεις της Ευρώπης, καθώς μέσα από το δίκτυο των καναλιών της, υποδεχόταν μεγάλο όγκο εμπορευμάτων από διάφορες γωνιές του κόσμου. Μετά την ακμή ήρθε η παρακμή και για τέσσερεις αιώνες η πόλης βυθίστηκε στο σκοτάδι. Ωστόσο, στα τέλη του 19ου αι. ισχυρές οικογένειες του Βελγίου και όχι μόνο, έδωσαν στην πόλη τον τίτλο του «ιστορικού κοσμήματος, που επιβάλλεται να διασωθεί και να αναδειχθεί» και μπήκαν επικεφαλής μιας τεράστιας καμπάνιας αποκατάστασής. Φαίνεται πως έκαναν καλή δουλειά. Σήμερα, η Μπριζ είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ευρώπης αλλά και δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Διαθέτει υποδειγματική υποδομή σε ξενοδοχεία και εστιατόρια και σφύζει από επισκέπτες όλες τις εποχές του χρόνου.

Τρώγοντας τηγανητές πατάτες (frietjes) με μαγιονέζα (γευστικότατη τοπική σπεσιαλιτέ) σε μια από τις πολλές Friteries και διάφορα άλλα snack της τοπικής κουζίνας χαζεύαμε τον κόσμο, που περπατούσε κρατώντας πολύχρωμες ομπρέλες ή οδηγούσε ποδήλατα μέσα στη βροχή.

Το απογευματάκι, μετά από τις βόλτες μας στα κανάλια, τα πάρκα και χαζεύοντας στις βιτρίνες με τις δαντέλες, τις σοκολάτες, τις μπύρες και τα τουριστικά αναμνηστικά καταλήξαμε στο CarpeDiem, για ζεστή βάφλα με σοκολάτα και παγωτό στο ατμοσφαιρικό teashop-bakery.

Bruges Grote Markt , η «κεντρική πλατεία» της Μπριζ ήταν (και συνεχίζει να είναι) η καρδιά της πόλης. Ανάμεσά στα υπέροχα κτίρια μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής με τις κλιμακωτές στέγες, ξεχωρίζει το σύμβολο της πόλης, το Belfort, ένα πανύψηλο καμπαναριό, από την κορυφή του οποίου μπορεί να απολαύσει κανείς την πανοραμική θέα αλλά και τον ήχο των 47 καμπανών που χτυπούν ασταμάτητα από τον 18ο αιώνα – αν φυσικά αντέξετε να ανεβείτε τα 366 σκαλιά που οδηγούν σε αυτές. Εδώ στήνεται κάθε Τετάρτη η υπαίθρια αγορά της πόλης.

Πολύ κοντά, στην όμορφη μεσαιωνική «πιάτσα» του Groenerei, συναντήσαμε το κεντρικό κανάλι της πόλης, από πολλά σημεία του οποίου ξεκινούν την τριαντάλεπτη βόλτα τους τα ειδικά βαρκάκια. Υποκύψτε στον τουριστικό πειρασμό και επιβιβαστείτε σε ένα από αυτά, γιατί αφενός είναι οικονομικότερο (6,80€) από την αντίστοιχη βόλτα με ιππήλατη άμαξα (30€) και αφετέρου θα σας ξεναγήσουν σε πολλά σημεία της πόλης που δεν θα είχατε την δυνατότητα να τα εντοπίσετε πεζή. Άλλωστε, ο αντικατοπτρισμός των χαριτωμένων γεφυριών στα ήρεμα νερά και οι περίτεχνες κόγχες των κτιρίων που «σκύβουν» στις όχθες είναι ένα θέαμα που δεν πρέπει να χάσετε. Η βροχερή εκείνη μέρα μας στέρησε την εμπειρία. Επόμενη απαραίτητη στάση, η λίμνη του Minnewater. Το απόλυτο ρομαντικό spot της Μπριζ βρίσκεται στην άκρη της πόλης, και για να φτάσετε σε αυτό θα περπατήσετε μέσα από τα υπόλοιπα δημοφιλή αξιοθέατα του ιστορικού κέντρου: τον πύργο του Ναού της Παναγίας (Onze Lieve0Vrouwerekerk), που αποτελεί το ψηλότερο τούβλινο κτίριο της Ευρώπης και φιλοξενεί το μοναδικό γλυπτό του Μιχαήλ Άγγελου που έστειλε εκτός Ιταλίας ο θρύλος της Αναγέννησης, την «Παρθένο και το Θείο Βρέφος» (1504) και την γραφική περιοχή των μουσείων Gruuthuse (μία «κιβωτός» της παραδοσιακής ζωής στην μεσαιωνική πόλη), Groeninge (μουσείο τέχνης όπου πρωταγωνιστούν οι «ντόπιοι» Βαν Άικ και Μέμλινγκ) και Sint-Janshospitaal (ιστορικό νοσοκομείο που στεγάζει περιοδικές εκθέσεις έργων τέχνης, καθώς και μια πανέμορφη αυλή).

Η πόλη είναι διεθνώς γνωστή για τη υφαντουργική βιομηχανία της και κυρίως για την κατασκευή παραδοσιακών δαντελών. 10.000 ήταν οι κατασκευαστές δανδέλας το 1840. Σήμερα αυθεντικές δανδέλες θα βρείτε στο παλαιότερο κατάστημα που υπάρχει σήμερα (και το πιο μικρό) το LittleLaceShop.

Από άλλους μάθαμε ότι : στην «μπυραρία-μπρασερί» Cambrinus (Philipstockstraat 19) μπορείτε να δοκιμάσετε εκτός από μία μεγάλη ποικιλία βέλγικης μπύρας, νόστιμες και οικονομικές –για τα δεδομένα της Μπριζ- μακαρονάδες, κρέπες, ομελέτες αλλά και την σπεσιαλιτέ της, φιλέτο με μανιτάρια και τρεις πιπεριές (περί τα 20-25€ κατ’ άτομο).

Αλλά και στο μπιστρό Bitter&Sweet (Sint-Amandstraat 18), όπου εκτός από θεσπέσιο τσάι ή ζεστή σοκολάτα μπορείτε να απολαύσετε ένα ελαφρύ μεσημεριανό με νόστιμα σάντουιτς και ζεστά πιάτα (περί τα 15€ κατ’ άτομο). -Για υπέροχη ζεστή σοκολάτα τις απογευματινές ώρες ή μία πλούσια ποικιλία μπύρας και κρασιού που ανανεώνεται καθημερινά, μην παραλείψετε να μπείτε στο Cafe Rose Red, ιδανικό στέκι για δύο, με σκηνικό από απαλό ξύλο, jazz ήχους και εκατοντάδες κόκκινα τριαντάφυλλα να κρέμονται από την οροφή. -Αν η κράτηση του ξενοδοχείου σας δεν περιλαμβάνει πρωινό, ξυπνήστε νωρίς και ανεβείτε στον 1ο όροφο του εμπορικού Hema στην Shopping Street, όπου από τις 9.00 ως τις 10.00 το πρόγευμα (κρουασάν με μαρμελάδα, σάντουιτς με αυγό και μπέικον, καφές και μπισκότο) στοιχίζει μόλις 1 ευρώ.

Brussels (Βρυξέλλες)

Μελετώντας κάποιον ταξιδιωτικό οδηγό του Βελγίου, εν πτήση για τις Βρυξέλλες, πληροφορηθήκαμε ότι η πόλη ήταν αρχικά ένα σύμπλεγμα νησιών μέσα σ΄ έναν μικρό λασπώδη ποταμό, ώσπου τον 6ο αι. μ.Χ. χτίσθηκε μια εκκλησία και γύρω της άρχισε να αναπτύσσεται δραστηριότητα. Ο οικισμός που περιέβαλε το ναό πήρε αρχικά το όνομα Bruocsella (σπίτι στο βάλτο), που αργότερα μεταλλάχθηκε σε Βρυξέλλες. Καθώς η πόλη απλωνόταν, το ποτάμι εξαφανιζόταν, ώσπου καλύφθηκε τελείως στα μέσα του 19ου αι.

Οι Βρυξέλλες είναι μια από τις μικρότερες πρωτεύουσες της Ευρώπης, αφού ο πληθυσμός της πόλης ίσα που ξεπερνά το 1 εκατομμύριο και μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με σπουδαία ιστορία και μοναδικό χαρακτήρα. Μπήκε στη ζωή μας πρώτα με το ΝΑΤΟ κι ύστερα με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη σκεφτόμαστε περισσότερο ως «ορμητήριο» της πολύτεκνης ευρωπαϊκής οικογένειας, παρά ως δημοφιλή τουριστικό προορισμό.

Πατρίδα του χαριτωμένου Τεν-Τεν, οι Βρυξέλλες αποτελούν το χαρακτηριστικό δείγμα μοντέρνας, ευρωπαϊκής πόλης με εντυπωσιακά σύγχρονα κτήρια, τσιμεντένιες πολύβουες πλατείες, ιδιαιτέρως προσεγμένα ξενοδοχεία, μουσεία, όμορφους επιβλητικούς ναούς, θαυμάσια κουζίνα με βασικό της ατού το φοντύ, τα αχνιστά μύδια και τη σοκολάτα σε όλες της τις εκδοχές.

Φτάσαμε στο κέντρο με το τρένο από το Leuven (το ταξίδι των 50 χιλιομέτρων ήταν άνετο και κόστισε 8 ευρώ ανά άτομο). Κατεβήκαμε στον κεντρικό σταθμό GareCentrale, δυο βήματα από το πιο δυνατό σημείο της πόλης , την GrandPlace (Μεγάλη Πλατεία), που αποτελούσε και αποτελεί το επίκεντρο της ζωής στις Βρυξέλλες. Εκεί νιώθεις πως γύρισες πίσω τη μηχανή του χρόνου. Πρόκειται ουσιαστικά για μια τετράγωνη σχεδόν πλατεία, περιστοιχισμένη από κτήρια, αντιπροσωπευτικά δείγματα διαφορετικών αρχιτεκτονικών ρυθμών, στριμωγμένα μεταξύ τους, διακοσμημένα με συμβολικά γλυπτά. Μεσαίωνας, αναγέννηση, μπαρόκ, ροκοκό. Ένα υπέροχο πλήθος από γλυπτά και στολίδια, πάνω σε κτίσματα που μοιάζουν με κινηματογραφικό ντεκόρ, ταξιδεύουν το μάτι και τη φαντασία. Στα περισσότερα από αυτά, στεγάζονται συντεχνίες (κρεοπωλών, βαρκάρηδων, ζυθοποιών, αρτοποιών, εμπόρων ανδρικών ενδυμάτων), ενώ ένα στεγάζει το δημαρχείο και το κεντρικό γραφείο τουρισμού της πόλης κι ένα άλλο, μεσαιωνικού ρυθμού, που φέρει τον τίτλο «Το σπίτι του Βασιλιά», φιλοξενεί τα εκθέματα του Μουσείου Ντε Λα Βιγ των Βρυξελλών.

Στη Μεγάλη Πλατεία, κάθε δεύτερο χρόνο και για πέντε μέρες μέσα στον Αύγουστο «απλώνεται» το Χαλί των Λουλουδιών. Πρόκειται για μια περίτεχνη πλέξη λουλουδιών, που καταλαμβάνουν όλο το χώρο και πλημμυρίζουν την πλατεία χρώματα.

Κατά τα λοιπά, στις Βρυξέλλες μπορείτε να περιηγηθείτε περιμετρικά της Μεγάλης Πλατείας καθώς και εδώ, υπάρχουν κτήρια που παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον. Για παράδειγμα η Γκαλερί RoyalesdeSaintHubert, μια εμπορική στοά χτισμένη το 1847, θα σας εντυπωσιάσει. Το ίδιο και η μεσαιωνική ατμόσφαιρα που αποπνέει ο SaintNicholas της Myra, ο αντίστοιχος Άη- Βασίλης των Βρυξελλών. Και φυσικά δε γίνεται να μη αναζητήσεις τον μικρό τύπο που κατουράει με χαρακτηριστική άνεση (Manneken- Pis) και έχει γίνει σημείο συνάντησης των τουριστών. Ένα μικρό μπρούτζινο αγαλματάκι ύψους 30 εκ. μπροστά από το οποίο φωτογραφίζονται όλοι οι επισκέπτες των Βρυξελλών. Αν είστε «τυχεροί» θα το απαθανατίσετε με κάποια από τις 740 φορεσιές που διαθέτει και του φοράνε ανάλογα με την περίσταση. Αυτό που θα δείτε είναι το πιστό αντίγραφο καθώς το γνήσιο έσπασε το 1817, όταν ο πρώην κατάδικο Αντουάν Λικάς αποπειράθηκε να το κλέψει. Κι επειδή το αρχαίο ελληνικό πνεύμα δεν λείπει ούτε από αυτή την ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, αναζητήστε στην οδό Bruxella το κτήριο, όπου κάποτε στεγαζόταν το Χρηματιστήριο και τώρα λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος. Χτίσθηκε το 1873 στα πρότυπα ενός αρχαίου ελληνικού ναού.

Η βόλτα μας συνεχίστηκε με κατεύθυνση προς το όμορφο Parc de Brussels. Στο δρόμο συναντάς το ένα απέναντι από το άλλο τo Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών, με εξαιρετικές συλλογές γνωστών ζωγράφων και γλυπτών και το Μουσείο Μουσικών Οργάνων με μία εντυπωσιακή συλλογή οργάνων από την αρχαιότητα έως σήμερα. Το βασιλικό παλάτι στο ψηλότερο σημείο του ανηφορικού δρόμου λειτουργεί ως μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της βασιλικής οικογένειας.

Με κατεύθυνση ανατολική οδηγηθήκαμε στην οδό delaRoi, στη EuropeanUnionDistrict, χώρο που φιλοξενεί τα σύγχρονα διοικητικά κτίρια του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και πίσω τους το πάρκο του Λεοπόλδου Β΄(ParcLeopold). Διασχίζοντας το πάρκο και ακολουθώντας την οδό RuedeCornet οδηγηθήκαμε στο υπέροχο διπλό πάρκο Jupelparkκαι ParcduCinquantennaire με την αψίδα TriumphalArch, το εντυπωσιακό MuseeRoyauxd’ Artd’ Histoire (συλλογή παγκόσμιων θησαυρών). Σε μικρή απόσταση το MuseeRoyald’ ArmeeetHistoireMilitaire (στρατιωτικό μουσείο) καθώς και το Autoworldμε τεράστια συλλογή ιστορικών αυτοκινήτων.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι η βελγική πρωτεύουσα διαθέτει δεκάδες μουσεία. Θαυμάσια μουσεία που πρέπει να επισκεφθείτε είναι το Μουσείο Horta, στο σπίτι του ομώνυμου αρχιτέκτονα της αρ νουβό και το Μουσείο των κόμικς, στην οικογένεια των οποίων ανήκει ο ντόπιος αγαπημένος ήρωας Τεν-Τεν.

Επιπλέον, μια που θα βρεθείτε στις Βρυξέλλες, θα άξιζε να ξανοιχτείτε λίγο από το κέντρο της πόλης και να αναζητήσετε το περίφημο Atomium στην BoulevardduCentenaire. Είναι το γιγάντιο αντίγραφο ενός μορίου, που κατασκευάστηκε το 1958 για να αντιπροσωπεύσει το Βέλγιο στη Διεθνή Έκθεση.

Εναλλακτικά

Αναζητήστε την ιδανική ευκαιρία που ψάχνετε για τα ψώνια σας στους λιθόστρωτους δρόμους της περιοχής Dansaert. Η ιστορία της ανάγεται στο 10ο αιώνα, όταν ιδρύθηκε ως καλά οχυρωμένος εμπορικός σταθμός, αφιερωμένος στο εμπόριο υφασμάτων. Σήμερα έχει εξελιχθεί στην αγαπημένη περιοχή των πιο διάσημων βέλγων και διεθνών σχεδιαστών ρούχων. Αναμφίβολα, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια ενός ταξιδιού είναι η επίσκεψη στις υπαίθριες αγορές κάθε πόλης, και από τον εν λόγω κανόνα δε θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση οι Βρυξέλλες. Ανάμεσα, λοιπόν, στις οδούς Hautes και Blaes, κάθε μέρα, αρχής γενομένης από το 1870, στήνεται μια εντυπωσιακή αγορά, στην οποία μπορείτε να ανακαλύψετε θησαυρούς ή απλώς να νιώσετε σαν ντόπιος ζώντας μια από τις αγαπημένες συνήθειες των Βέλγων. Πιείτε έναν καφέ στο De Skieven Architekt, ένα από τα πιο παλιά καφέ της πόλης, και κάντε έναν περίπατο στην περιοχή Sablon, γνωστή για μερικές από τις πιο διάσημες chocolatiers της πόλης. Δοκιμάστε σοκολατένιες δημιουργίες στο Wittamer, ένα μαγαζί με ιστορία ενός αιώνα.

Ποδηλατάδα!

Με περίπου 50 χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων, οι Βρυξέλλες ακολουθούν σε ποδηλατική φήμη το Άμστερνταμ. Οι ποδηλατοδρόμοι συνδέουν τα πάρκα της πόλης, ενώ το πρόγραμμα δημόσιων ποδηλάτων Villo προσφέρει 2.500 ποδήλατα σε ολόκληρη την πόλη, με πολλούς σταθμούς ενοικίασης ανά 450 μέτρα, σε σημεία ανταπόκρισης με άλλα μέσα συγκοινωνίας. Το ημερήσιο κόστος για την ενοικίαση ενός ποδηλάτου Villo είναι περίπου 1,5 ευρώ, ενώ στο σταθμό Gare du Nord μπορείτε να βρείτε και ένα πλήρως εξοπλισμένο συνεργείο για το ποδήλατό σας.

Μπύρα και πάλι μπύρα!

Η μπύρα κατέχει σημαντική θέση στον καθημερινό βίο των κατοίκων της πόλης όπως και σε πολλές βέβαια χώρες στη Βόρεια Ευρώπη. Αναζητήστε, λοιπόν, ένα από τα τυπικά (μικρά καφέ) της πόλης. Οι ντόπιοι τα προτιμούν, καθώς σε αυτά μπορούν να βρουν ποικιλίες από μπίρες που δεν μπορούν να βρουν στο εμπόριο ή στα μπαρ της πόλης.

Ανάβαση στο Λόφο των Τεχνών!

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο βασιλιάς Λεοπόλδος Β’ αποφάσισε να μετατρέψει μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της πόλης σε μια περιοχή γεμάτη μουσεία. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Mont des Arts (Λόφος των Τεχνών). Επισκεφθείτε το μουσείο που είναι αφιερωμένο στη ζωή του βέλγου σουρεαλιστή ζωγράφου Rene Magritte, το Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών, καθώς και το Μουσείο Μουσικών Οργάνων.

Βέλγικη κουζίνα!

Καμιά άλλη γαστρονομική δημιουργία δε συγκινεί περισσότερο τους Βέλγους από τα αχνιστά μύδια που συνοδεύονται από τηγανητές πατάτες.

Προτού επιλέξετε να πάτε οπουδήποτε στις Βρυξέλλες, φροντίστε να έχετε προμηθευτεί την επονομαζόμενη κάρτα των Βρυξελλών (Brussels Card: http://visitbrussels.be/bitc/BE_en/content/529/brussels-card.do ), η οποία προσφέρει δωρεάν οδηγό, δωρεάν είσοδο σε πολλά μουσεία, δωρεάν χρήση των μέσων δημόσιας μεταφοράς καθώς και εκπτώσεις σε διάφορα καταστήματα, εστιατόρια και αξιοθέατα. Μπορεί να μην αξίζει τον κόπο για όσους ήδη λαμβάνουν εκπτώσεις (παιδιά, μαθητές, κλπ), σίγουρα όμως συμφέρει για τους επισκέπτες. Η κάρτα μπορεί να αγοραστεί και διαδικτυακά εκ των προτέρων, για περαιτέρω εκπτώσεις ή από τουριστικά γραφεία και ορισμένα μουσεία. Η ημερήσια κοστίζει 24 ευρώ, η διήμερη 34 ευρώ και η τριήμερη 40 ευρώ…

Πώς θα μετακινηθώ

Στη Μπριζ με λεωφορείο και ταξί αλλά κυρίως, με τα πόδια. Το να περπατάς σ΄ αυτή την πόλη, είναι όλα τα λεφτά. Αν έχετε νοικιάσει αυτοκίνητο, δε νομίζω ότι εδώ, θα σας εξυπηρετήσει. Έτσι κι αλλιώς, θα το αφήσετε πριν μπείτε στην πόλη.

Στις Βρυξέλλες οι επιλογές είναι περισσότερες αλλά οι καλύτερες είναι το μετρό και το λεωφορείο. Εισιτήριο θα πάρετε από το οδηγό, από αυτόματους κερματοδέκτες, εκτός αν προτιμήσετε κάρτα πολλαπλών διαδρομών, οπότε θα απευθυνθείτε στα ειδικά γκισέ. Το μόνο που πρέπει να σας επισημάνω ότι το μετρό, παρότι πολύ βολικό, είναι μάλλον δυσανάγνωστο. Αν μπερδευτείτε, ρωτήστε. Οι Βέλγοι είναι ευγενείς και εξυπηρετικοί. Το ταξί είναι λιγάκι τσουχτερό.

Πού θα μείνω, τι θα φάω, πώς θα διασκεδάσω

Ανέφερα ήδη ότι η ξενοδοχειακή υποδομή των Βρυξελλών είναι υποδειγματική λόγω της βάσης της Ε.Ε., που κατά καιρούς, απαιτεί πολλά καταλύματα. Εσείς όμως, που θα ταξιδέψετε για τουρισμό, καλό θα είναι να γνωρίζετε πως υπάρχουν ξενοδοχεία δύο ή τριών αστέρων, που μπορεί να μην έχουν τις παροχές των πολυάστερων μονάδων (π.χ. Internet ή room service), αλλά είναι πολύ πιο ατμοσφαιρικά από εκείνα.

Για τις γαστριμαργικές σας ανάγκες αφεθείτε άφοβα στα άξια χέρια των Βέλγων σεφ. Οι ντόπιοι προτιμούν το ψάρι και γι αυτό θα έχετε την ευκαιρία ν΄ απολαύσετε αρκετές νοστιμιές με βάση το θαλάσσιο πλούτο. Σας ανέφερα ήδη τα αχνιστά μύδια (ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Αν είστε δύο, μη παραγγείλετε αντίστοιχες μερίδες. Κάθε μία είναι ίσαμε ένα κιλό μύδια, βουτηγμένα σε μπόλικη θεσπέσια σως μέσα σε μαντεμένιο τσουκάλι. Όσο και να φας, θα περισσέψει). Ωστόσο, η ντόπια κουζίνα περιλαμβάνει και μια σειρά από ωραιότατα πιάτα με βάση το κρέας. Ό,τι και να παραγγείλετε και στην περίπτωση, που το θέλετε καλοψημένο, τονίστε το στο σερβιτόρο. Οι Βέλγοι προτιμούν τα κρέατά τους μισοψημένα. Ακόμα και το αρνί έτσι το σερβίρουν. Μη λησμονήσετε να δοκιμάσετε φοντύ κρέας ή φρούτα στη λιωμένη σοκολάτα. Αριστούργημα.

Για τα γλυκά, δε θα μακρηγορήσω. Σοκολάτα, σοκολάτα, σοκολάτα. Τέλος, αν είστε φαν της μπύρας, εδώ θα βρείτε τον παράδεισό σας. Το Βέλγιο έχει παράδοση στο είδος, μόνο που είναι κάπως δυνατό. Η περιεκτικότητα της βελγικής μπύρας σε αλκοόλ φτάνει σε μέχρι και 12% και βαράει στο κεφάλι χωρίς να το καταλάβετε.

Για τους ντόπιους συνήθως, νυχτερινή διασκέδαση σημαίνει μπυροκατάνυξη σε κάποιο ατμοσφαιρικό μπιστρό. Αυτό δε σημαίνει ότι θα στερηθείτε το κρασί ή τα ξενόφερτα ποτά τύπου ουίσκι ή βότκα. Ένας τόπος πόλος έλξης προσωπικοτήτων της πολιτικής απ΄ όλο τον κόσμο, όπως οι Βρυξέλλες, διαθέτει τα πάντα. Όρεξη να έχετε να ανακαλύψετε τα super νυχτερινά μαγαζιά. Προσωπικά, προτείνω μια κραιπάλη σε κάποιο από τα δύο υπέροχα μπαρ-ρεστοράν της Μεγάλης Πλατείας. Όσο για τη Μπριζ, δε φημίζεται για τη νυχτερινή της ζωή αλλά το JazzCafe στη Langestaat είναι μια καλή περίπτωση για να περάσει κανείς ευχάριστα το βράδυ του.

Συμβουλές για ασφαλή και όμορφη διαμονή

Λόγω της έδρας της Ε.Ε. και των επιτρόπων που φιλοξενεί απ΄ όλη τη γηραιά ήπειρο, η πόλη των Βρυξελλών είναι καλά αστυνομευόμενη, πλην όμως, δεν παύει να είναι μεγάλη. Ως εκ τούτου, καλό θα ήταν τις νύχτες να αποφεύγετε τους απόμερους δρόμους.

Το κλίμα στο Βέλγιο είναι το τυπικό της Βόρειας Ευρώπης. Ο συνδυασμός ηλιοφάνειας και βροχής χαρακτηρίζει και τις τέσσερεις εποχές. Ως εκ τούτου, όποτε κι αν επισκεφθείτε τη χώρα, πάρτε μαζί σας ένα αδιάβροχο. Κατά τα λοιπά, επειδή το χειμώνα το κρύο είναι τσουχτερό, πάρτε μαζί ζεστά ρούχα και φυσικά, για όλες τις περιόδους, άνετα παπούτσια για περπάτημα.

Οι Βέλγοι μιλούν φλαμανδικά (διάλεκτος των ολλανδικών) και γαλλικά. Αν είστε γαλλομαθής, έχει καλώς (να μιλάτε φλαμανδικά το βλέπω μάλλον απίθανο), αν όμως δεν είστε, θα βολευτείτε και με αγγλικά. Όλοι οι ντόπιοι λίγο πολύ καταλαβαίνουν και συνεννοούνται.

Το ωράριο των καταστημάτων είναι συνήθως 10π.μ.- 6μ.μ. Μόνο τα αρτοποιεία και τα μαγαζιά, που πωλούν εφημερίδες ανοίγουν νωρίτερα.

Προγραμματίστε το shopping για τη Δευτέρα. Είναι η μέρα που τα μουσεία και οι γκαλερί αργούν.