Όταν σκεφτόμαστε ένα ταξίδι στη Γερμανία το συνδέουμε αμέσως με κάποια μεγάλη πόλη της. Ο νους μας συνήθως «τρέχει» σε ένα ομοιόμορφο, επίπεδο και ίσως αδιάφορο τοπίο. Φανταζόμαστε δε ένα μουντό βιομηχανικό περιβάλλον, με καμινάδες που παράγουν τεχνολογία, καιρό βροχερό και ανθρώπους αυστηρούς που δεν έχουν και την καλύτερη γνώμη για μας τους Έλληνες. Το τελευταίο δε μας απασχολούσε γιατί το δικό μας πασχαλινό ταξίδι είχε προορισμό το Wolfsburg, και την αγαπημένη μας γειτόνισσα Σιμέλα που θα μας φιλοξενούσε στο σπίτι της.

  Μεγάλη Τρίτη βραδάκι ήμασταν εκεί. Η πτήση μας από Θεσσαλονίκη αναχώρησε στις 15.30. Μετά από 2 ώρες και 15΄είμασταν στο Βερολίνο και λίγο αργότερα στα γραφεία της Eurocar, ακριβώς έξω από το αεροδρόμιο Schönefeld, από όπου παραλάβαμε το Opel Corsa που είχαμε νοικιάσει. (158€ για 6 ημέρες σε συνδυασμό με τα εισιτήριά μας/σύνολο 628€ για 3 άτομα). Το Wolfsburg βρίσκεται στα βόρεια της χώρας, 90 χλμ. ανατολικά από το Ανόβερο. Στα 230 χλμ που έπρεπε να διανύσουμε για τον τελικό προορισμό μας η μια έκπληξη διαδέχονταν την άλλη. Να πω για το φοβερό οδικό δίκτυο, τα υπέροχα τοπία που ξετυλίγονταν μπροστά μας, τα τεράστια πάρκα με τις δεκάδες ανεμογεννήτριες……; Ένα θέμα είχαμε με τις πινακίδες που είναι όλες μόνο στα γερμανικά με αποτέλεσμα, σε μια αναγκαστική παράκαμψη που κάναμε λόγω έργων, να μην ξέρουμε πώς να βρούμε το δρόμο μας!!! Οι Γερμανοί έχουν όλοι GPS. Απαραίτητο για τόσο σύνθετο οδικό δίκτυο. Μην ξεκινήσετε χωρίς αυτό. Εμείς είχαμε στο τηλέφωνο κι αυτό μας έσωσε!!!.

  Από τις πέντε μέρες που περάσαμε εκεί, δύο αφιερώσαμε στο Wolfsburg και, σύμφωνα με τις συμβουλές της Σιμέλας, περπατήσαμε στην πνιγμένη στο πράσινο πόλη. Παντού δέντρα, περιποιημένα πάρκα με λίμνες, κανάλια, ζώα (λαγοί, χήνες, σκίουροι, βίδρες και αμέτρητα πουλιά) που ζουν ελεύθερα σε κατοικημένες περιοχές. Η αίσθηση που έχεις είναι ότι ζεις μέσα σε έναν βιότοπο όπου όμως σου επιτρέπονται όλες οι δραστηριότητες. Χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων, προστατευμένα μονοπάτια για πεζούς, παγκάκια, παιδικές χαρές, εικόνες για να φωτογραφίζεις κάθε λίγο μπροστά σου! Κυρίαρχη στο Wolfsburg η βιομηχανία Volkswagen που εκτός από τα γνωστά αυτοκίνητα του ομίλου της παράγει μέχρι και λουκάνικα!

  Δοκιμάστε λοιπόν τα  λουκάνικα Volkswagen curry bockwurst, επισκεφθείτε το Autostadt όπου παρουσιάζονται όλα τα αυτοκίνητα του ομίλου με μοναδικό τρόπο, σε ένα περιβάλλον διαμορφωμένο με λίμνες, γέφυρες, εστιατόρια και καφέ αλλά και μουσείο της εξέλιξης της τεχνολογίας στα αυτοκίνητα, πωλητήρια και πίστα test drive. (ενημερωθείτε για τις τιμές εισόδου και τις ώρες λειτουργίας στη διεύθυνση: http://www.autostadt.de/en/explore-theautostadt/) Εμείς προτιμήσαμε τις ώρες με μειωμένη είσοδο 7€, ποσό που μπορείς να καταναλώσεις στα εστιατόρια του κέντρου.

  Εκτός από τους περίπατους στους όμορφους δρόμους της πόλης και τα εμπορικά κέντρα με επώνυμα discount ρούχα, χαλαρώστε με μια επίσκεψη στη Badeland ένα τεράστιο υδάτινο πάρκο αναψυχής που δέχεται 790.000 επισκέπτες ετησίως, τμήμα του Allerpark, ενός πολυχώρου αναψυχής με πολυάριθμες δραστηριότητες. Μπείτε στη διεύθυνση: http://www.allerpark.net/en/the-park/overview-allerpark.html και θα καταλάβετε!

  Για καφέ στον κεντρικό δρόμο Porschestraße, στο BarCelona όπου σερβίρεται πλούσιο πρωινό και μεσημεριανό σε μπουφέ! Αν σας αρέσει το κινέζικο θα φάτε στου Lou (Friederikenring 5, στο Vorsefelede, http://www.louschinarestaurant.de/index.php/speisen-a-getraenke)  αν όχι επιλέξτε το Altes Brauhaus zu Fallersleben για αυθεντική γερμανική κουζίνα.

  Την επόμενη μέρα την αφιερώσαμε στο Ανόβερο. Στα 90 χλμ από το Wolfsburg η πόλη των 500.000 κατοίκων με τους χαλαρούς ρυθμούς στους μεγάλους πεζόδρομους και τις πλατείες έδειχνε την πολυκοσμία της μόνο στον κεντρικό σταθμό των τρένων Hannover Hauptbahnhof. Παρκάραμε απέναντι στο εμπορικό κέντρο ErnstAugust Galerie Kaufhof (2 ευρώ/ώρα), βολτάραμε στην όμορφη πλατεία με τα καφέ και το υπέροχο κτίριο του σταθμού. Συνύπαρξη του σύγχρονου με το παλιό. Η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε από τους βομβαρδισμούς, κι όμως το Altstadt (παλιά πόλη) που δε λείπει από καμία γερμανική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, αποπνέει τέτοια ατμόσφαιρα εποχής που δύσκολα θα πιστέψετε ότι τα κτίριά του δεν είναι όντως μεσαιωνικά, αλλά άρτια αντίγραφα των αυθεντικών που δεν άντεξαν τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

  Για περιήγηση μιας μέρας, ξεκινήστε ακολουθώντας την οδό Bahnohofstraβe, ακριβώς απέναντι από το άγαλμα του ErnstAugust, στην πλατεία του σταθμού και στη συνέχεια την Georgstraβe και περάστε μπροστά από το κτίριο της όπερας Staatsoper Hannover στην όμορφη πλατεία Opernplatz. Στρίβοντας στα δεξιά σας και δύο τετράγωνα πιο κάτω στέκει μεγαλόπρεπη με ότι της έχει απομείνει η βομβαρδισμένη κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο εκκλησία Aegidienkirche που δεν αναστηλώθηκε, αλλά παρέμεινε μνημείο των νεκρών του πολέμου. Σε αυτό το σημείο βρίσκεστε πολύ κοντά στο Νέο Δημαρχείο της πόλης.   Ακολουθώντας την οδό Ebhardtstraβe θα το δείτε μπροστά σας. Τεράστιο και μεγαλοπρεπές το Neues Rathaus,  χτισμένο το 1913 δίπλα στα γαλήνια νερά της λίμνης Maschsee, αποτελεί εξαίσιο δείγμα εκλεκτικής αρχιτεκτονικής του παλιού Ανόβερου από την εποχή του Γουλιέλμου II. Πάρτε οπωσδήποτε το ασανσέρ για τον τρούλο του Νέου Δημαρχείου, για να θαυμάσετε την πόλη σε πανόραμα, από ύψος 98 μέτρων.

  Συνεχίζοντας βόρεια, εντοπίστε το Altes Rathaus( http://www.altes-rathaus-hannover.de/) Στην οδό Karmarschstrasse 42, ένα από τα πιο παλιά κτίσματα του Ανόβερου, το μεσαιωνικό Παλιό Δημαρχείο, χτίστηκε στη διάρκεια ενός αιώνα, ξεκινώντας το 1410.

  Στην ίδια πλατεία (Hanns-Lilje-Platz, 2)  βρίσκεται η Marktkirche Hannover (St. Georgii et Jacobi). Η παλιότερη εκκλησία του Ανόβερου χτίστηκε τον 14ο αιώνα και αποτελεί εξαιρετικό δείγμα βορειογερμανικής γοτθικής αρχιτεκτονικής από τούβλο. To λιτό αλλά εντυπωσιακό εσωτερικό της καταστράφηκε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και αποκαταστάθηκε τη δεκαετία του 1950. Οι τυχεροί θα απολαύσουν το εκκλησιαστικό όργανο να παίζει μεταφέροντάς τους σε άλλες εποχές (www.marktkirche-hannover)

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το Ιστορικό Μουσείο (Historisches Museum Hanover)

Επιστροφή μέσω του εμπορικού πεζόδρομου και της πλατείας Kröpcke στον σταθμό, με ενδιάμεση στάση για πρόχειρο φαγητό και τέλος καφέ και βάφλα παγωτό στο Balzakcafe.

Η περιήγηση αυτή διήρκησε 5 ώρες. Για όσους έχουν κι άλλα κουράγια ή περισσότερο χρόνο προτείνουμε:

Herrenhausen Gardens (HerrenhäuserStrasse 4). Βασιλικοί Κήποι του Herrenhausen, Περπατώντας στον καταπράσινο Herrenhäuser Gärten θα αισθανθείτε ότι διακτινιστήκατε στις Βερσαλλίες –χωρίς τις ορδές των τουριστών και τους μικροπωλητές σουβενίρ. Θα χρειαστείτε αυτοκίνητο ή μέσο συγκοινωνίας αν και είναι μέσα στην πόλη.

Λίμνη Maschsee, νότια του Νέου Δημαρχείου. Η τεράστια τεχνητή λίμνη Maschsee στην καρδιά της πόλης αποτελεί αγαπημένο τόπο αναψυχής για ντόπιους και επισκέπτες. Ιδανικό σκηνικό για πικνίκ, τζόγκινγκ και roller skating, κολύμπι, κωπηλασία, θαλάσσιο ποδήλατο αλλά και εν πλω δείπνα στα γραφικά πλοιάρια που διασχίζουν τη λίμνη ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

ErlebnisZoo:  Ο ζωολογικός κήπος σε κεντρικό σημείο της πόλης του Αννόβερο, προσβάσιμος από σχεδόν όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Έχει πολλές διακρίσεις και φυσικά απαιτείται πολύς χρόνος για να τον γυρίσετε όλο. https://www.zoo-hannover.de/en

Και μια που ο καιρός καλυτέρευε μετά τις βροχές και το κρύο τριών ημερών είπαμε την Παρασκευή να την αφιερώσουμε στο Βερολίνο! Τι να σου κάνει μια Παρασκευή σε ολόκληρο το Βερολίνο. Δεκάδες τα σημεία ενδιαφέροντος με όλα τριγύρω να συνδέονται άρρηκτα με την ενοποίηση του πληθυσμού. Μνημεία, κατοικίες, καταστήματα αλλά και άνθρωποι συνθέτουν ένα ανομοιογενές «παζλ», αφού δύο διαφορετικοί «κόσμοι» κλήθηκαν μετά από δεκαετίες να συμβιώσουν, αποτελώντας πλέον ένα ενιαίο σύνολο με τις ομοιότητες και τις διαφορές του. Το Βερολίνο είναι ένα συνονθύλευμα λαών και πολιτισμών, μια «κουλτουριάκη» και συνάμα σύγχρονη πόλη

  Η επιλογή μας περιέλαβε μια κυκλική διαδρομή ξεκινώντας από την PotsdamerPlatz,  όπου παρκάραμε στα υπόγεια του SonyCenter.

Η νεόκτιστη περιοχή η οποία για πάνω από 28 χρόνια ήταν μια νεκρή ζώνη φωτιζόταν μόνο από φώτα που υπήρχαν στο Τείχος του Βερολίνου για να εντοπίζονται όσοι προσπαθούσαν να φύγουν προς το Δυτικό Βερολίνο. Η συγκεκριμένη περιοχή ανοικοδομήθηκε από το μηδέν σε χρόνο ρεκόρ με εντυπωσιακούς ουρανοξύστες, σχεδιασμένους από διάσημους αρχιτέκτονες, ενώ σύγχρονα κτίρια και μοντέρνες κατοικίες πήραν τη θέση των εγκαταλειμμένων κτιρίων του ’50. Κάπου εκεί θα ακούσετε φασαρία και θα δείτε πολύ κόσμο να πηγαινοέρχεται, αφού ο χώρος κάτω από τον τεράστιο θόλο του Sony Center είναι ιδιαίτερα δημοφιλής για περίπατο σε ντόπιους και τουρίστες.

  Ακολουθώντας ανατολική κατεύθυνση, 3 δρόμους πιο κάτω δεξιά φτάσαμε στο Checkpoint Charlie, ένα σημείο διέλευσης στο Τείχος του Βερολίνου, το οποίο χωρίζονταν σε Ανατολικό και Δυτικό. Δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο έσφυζε από τουρίστες που φωτογραφίζονταν μπροστά στις τεράστιες φωτογραφίες του Αμερικανού και Ρώσου φαντάρου ή διάβαζαν για την ιστορία του τοίχους. (Ένα μπουκάλι νερό 500ml κοστίζει 2€ στο σημείο αυτό!)

  Στα 1.700 μ.  ΒΑ βρίσκεται το Museumsinsel, το Νησί των Μουσείων, μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, που βρίσκεται στη μέση του Spree. Πέντε από τα σημαντικότερα μουσεία του Βερολίνου στεγάζονται εκεί με πιο σπουδαία  τα  NeuesMuseum, με την Αιγυπτιακή προτομή της Νεφερτίτης και το εντυπωσιακό Μουσείο της Περγάμου όπου βρίσκεται  μια μερική αναδημιουργία της Περγάμου Βωμού (170-159 π.Χ) καθώς και άλλα εντυπωσιακά εκθέματα. Εμείς ατυχήσαμε και βρήκαμε κλειστή την αίθουσα της Περγάμου. Γι’ αυτό πριν επισκεφθείτε την περιοχή βεβαιωθείτε ότι είναι επισκέψιμα τα σημεία που σας ενδιαφέρουν. http://www.smb.museum/en/museums-institutions/pergamonmuseum/home.html  ή στη σελίδα http://www.smb.museum/en/home.html για πληροφορίες για όλα τα μουσεία του Βερολίνου.

  Aκολουθώντας την οδό UnterderLinden δυτικά ή παίρνοντας τον σιδηρόδρομο (SBan) όπως κάναμε εμείς κατεβήκαμε στoν σταθμό Hauptbahnhof και περνώντας τη γέφυρα οδηγηθήκαμε στην περιοχή του Γερμανικού Κοινοβουλίου, στο διάσημο Reichstag (το κτίριο του γερμανικού κοινοβουλίου που ονομάζεται σήμερα Bundestag), ο θόλος του οποίου είναι εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από γυαλί, επιτρέποντας μια πανοραμική θέα της πόλης. Η είσοδος στην οροφή  επιτρέπεται, αλλά θα πρέπει να εγγραφείτε εκ των προτέρων και να σταθείτε σε μεγάλη ουρά.

Συνεχίζοντας με τα πόδια, σε μικρή απόσταση φτάσαμε στην Brandenburger Tor (Πύλη του Βραδεμβούργου), το έμβλημα του Βερολίνου, στα πρότυπα των Προπύλαιων  της Ακρόπολης χτισμένη το 1791. Ήταν ενσωματωμένη στο Τείχος του Βερολίνου και θλιβερό σύμβολο της διαίρεσής  του. Ωστόσο, σήμερα μετά το γκρέμισμα του τείχους, είναι πλέον σύμβολο ενότητας. Η πλατεία μπροστά της είναι η PariserPlatz, όπου κάθε στιγμή συμβαίνει και κάποιο happening! Μουσικοί, αυτοσχέδιες παραστάσεις…

 Πίσω στο βάθος προς την πλευρά του πάρκου Groβer Tiergarten βλέπαμε την επινίκια στήλη Siegessäule. Εναλλακτικά, σε όλη την περιοχή κυκλοφορούν ταξί ποδήλατα για δυο άτομα που σε μεταφέρουν και βλέπεις τα αξιοθέατα άνετα! Στην κάθετη στην πύλη οδό Unter den Linden πολλά μαγαζιά με souvenirs, πολυτελή ξενοδοχεία και café με τραπεζάκια έξω που είναι ότι καλύτερο μετά από τόσο περπάτημα! Οι τιμές για καφέ ίδιες πάνω κάτω με τις δικές μας!

Στην ίδια περιοχή βρίσκεται και ο Καθεδρικός ναός BerlinerDom , η μεγαλύτερη εκκλησία της πόλης και το κέντρο για την Προτεσταντική Εκκλησία της Γερμανίας. Μπορείτε να ανεβείτε τα 270 σκαλοπάτια προς το εξωτερικό διάδρομο για τη φανταστική θέα στην πόλη, ή να επισκεφθείτε  το Hohenzollern (Κρύπτη), όπου είναι θαμμένοι δεκάδες βασιλείς. Περιηγηθείτε στο Μουσείο του καθεδρικού ναού που περιέχει τα σχέδια και τα μοντέλα από το σχεδιασμό του καθεδρικού ναού, και θαυμάστε το μεγάλο όργανο Sauer με 7269 σωλήνες και 113 μητρώα.

  Επιστρέψαμε στο Sony Center μέσω της οδού Ebertstraβε με μια στάση στο Μνημείο Ολοκαυτώματος (Holocaust Memorial) Πρόκειται για ένα δίκτυο 2.711 πλάκες από σκυρόδεμα που ποικίλουν σε ύψος και μπορείτε να περπατήσετε μέσα από αυτά.

  Η προσπάθεια να προλάβουμε τον Ζωολογικό κήπο ανοιχτό απέτυχε. Φτάσαμε εκεί 17.10’. Ο Zoologischer Garten (www.zoo-berlin.de/en) κλείνει στις 18.30’ αλλά δε δέχεται άλλους επισκέπτες μετά τις 17.00’. Κρίμα! Αριθμεί πάνω από 19.000 ζώα από διάφορα είδη, ενώ αποτελεί έναν από τους εντυπωσιακότερους κήπους στον κόσμο. Την επόμενη φορά!

  Να πούμε σ’ αυτό το σημείο ότι αργήσαμε προσπαθώντας να καταλάβουμε το σύστημα συγκοινωνίας του Βερολίνου. Όλοι οι χάρτες και οι πληροφορίες ήταν μόνο στα γερμανικά!!!! Μέχρι να βρούμε κάποιον να μιλάει αγγλικά και να μας εξηγήσει χάσαμε χρόνο. Γι’ αυτό φροντίστε από πριν να κάνετε ένα πλάνο σχεδιάζοντας τις διαδρομές με τις μετεπιβιβάσεις που θα χρειαστούν. Δείτε αν σας συμφέρει να πάρετε την ημερήσια κάρτα. Το εισιτήριο για μια διαδρομή είναι 2,70€, ακριβοοό!

 Το θέμα της γλώσσας ήταν ένα αρνητικό σημείο. Στις επαφές μας με γερμανούς (αγορά, καφέ, σταθμός) ελάχιστοι μιλούσαν ή ήθελαν να μιλήσουν αγγλικά! Μιλούσαμε αγγλικά και απαντούσαν γερμανικά! Το χειρότερο όμως, και το αναφέρω διότι δε συνέβη μια και δυο, αλλά σε πέντε περιπτώσεις οι πωλητές ήταν αγενείς, προσβλητικοί και απρόθυμοι να εξυπηρετήσουν. Λίγο σοκαριστικό αυτό και θλιβερό για ένα τόσο τουριστικό μέρος. Να κάνεις τον επισκέπτη να νοιώθει ανεπιθύμητος!

Επιπλέον θα θέλαμε να είχαμε επισκεφθεί το

• Jewish Museum :    (http://www.jmberlin.de/main/EN/homepage-EN.php)
•   Τα σωζόμενα τμήματα του Τείχους του Βερολίνου, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι (μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου) είναι καλυμμένο από γκράφιτι. Η EastSide Gallery του Βερολίνου, ένα τμήμα του τείχους του Βερολίνου που καλύπτεται σε έργα τέχνης από 106 διαφορετικούς καλλιτέχνες 1,3 χιλιόμετρα. Αυτό το μνημείο για την ελευθερία ήταν ζωγραφισμένο το 1990 και είναι η μεγαλύτερη υπαίθρια γκαλερί στον κόσμο.
• Περπατήσετε στη φημισμένη πλατεία Alexanderplatz με τον περίφημο τηλεοπτικό πύργο γνωστό ως Fernsehturm ή Tele-spargel, με συνολικό ύψος 305 μέτρα, ο οποίος είναι ορατός σχεδόν από κάθε σημείο του Βερολίνου. Η σφαίρα περιέχει ένα περιστρεφόμενο εστιατόριο που ονομάζεται Telecafé σε 207m.

  Και φυσικά η λίστα δεν τελειώνει εδώ!

 Το δικό μας ταξίδι όμως τελείωνε! Τη μέρα του Πάσχα την περάσαμε με φίλους της Σιμέλας, γείτονές της στο Wolfsnurg, που μας πρόσφεραν το πασχαλικό τραπέζι και μάλιστα με ελληνικές νοστιμιές! Ευχαριστούμε Τάσο και Έφη! Το ίδιο βράδυ τα φώτα του Πανηγυριού φώτιζαν τον ουρανό. Οι Γερμανοί υποδέχονται με γιορτές τον Μάιο!!!

  Γυρίσαμε με όμορφες εικόνες, γεμάτοι από την φιλοξενία της φίλης μας και όπως πάντα το μικρόβιο του pametaxidakiνα δουλεύει στο μυαλό! Την επόμενη φορά θα πάμε εκεί, να δούμε αυτό, να προσέξουμε το άλλο και πάει λέγοντας!

Σελίδες με περισσότερα για το Βερολίνο!

https://www.google.com/maps/d/viewer?hl=en_US&mid=1cedYuVzyyEp-1lJ0y16-WG_S8wk

http://berlinmap360.com/