Ο φίλος μας, ο Γιώργος, από την Σίφνο, μας είπε την πρώτη φορά που επισκεφτήκαμε το όμορφο νησί του: « Η Σίφνος έχει μια ενέργεια που είτε την αποδέχεσαι και λατρεύεις το νησί, είτε την απορρίπτεις και δεν έρχεσαι ποτέ ξανά». Μετά από τρεις συνεχόμενες χρονιές επίσκεψης στη Σίφνο, μάντεψε τι από τα δύο έχει συμβεί! Το DNA που δομεί τα χρωμοσώματά μας, έχει πλέον μια στάλα από το «μπλε» της Σίφνου.

  Το καλοκαίρι του 2015 θα το θυμόμαστε όλοι, αρχικά ως αργοπορημένο. Κι ενώ περιμέναμε τις ζέστες, ήρθαν τα eurogroup, το δημοψήφισμα και τα capital controls. Οι εξελίξεις μάς αλλάζουν τα σχέδια. Η αναχώρηση για Σύρο αναβάλλεται για μετά το δημοψήφισμα. Ξεκινάμε στις 6 Ιουλίου, λίγο άκεφα βέβαια, αλλά γρήγορα αντιστρέφεται η διάθεσή μας καθώς πλησιάζει η ώρα της άφιξης στο νησί.

Πολλά είναι αυτά που μας συνδέουν με τη Σύρο και μας γυρνάνε πίσω στο 1991, όταν πήγαμε νεοδιόριστοι στο νησί για πρώτη φορά. Οκτώ χρόνια ζωής στον τόπο αυτό, που μας χάρισαν μοναδικές στιγμές και δυνατές σχέσεις με ανθρώπους που γνωρίσαμε εκεί. Αυτούς πάμε να επισκεφτούμε τώρα!

  10 χιλιόμετρα μακριά από τις τουρκικές ακτές και 200 από το πλησιέστερο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας, η γενέτειρα του Οδυσσέα Ελύτη, του Α. Εφταλιώτη, του Στρατή Μυριβήλη, του Ηλία Βενέζη και του Γ. Ιακωβίδη , του Θεόφιλου αλλά και του Αλκαίου και της Σαπφούς στην αρχαιότητα, είναι μια διαχρονική κοιτίδα πολιτισμών, όμορφος προορισμός για κάθε τύπο τουρίστα. Ίσως εκτός του κοσμικού.

   Φύγαμε για την πεταλόσχημη Μήλο, ένα ηφαιστειογενές νησί «έργο τέχνης της φύσης»με ένα από τα μεγαλύτερα και ασφαλέστερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου, τον Αδάμαντα.