Μόνος με τη φύση! Αυτή είναι η αίσθηση που σε πλημμυρίζει από την πρώτη στιγμή που αντικρίζεις τη λίμνη. Ενεργοποίηση όλων των αισθήσεων. Ακούς τη σιωπή να διακόπτεται από κάποιο τιτίβισμα ή τον ήχο του ανέμου που περνά μέσα απ’ τα φυλλώματα των δέντρων, μυρίζεις τον καπνό από τα τζάκια ενώ το βλέμμα σου ακολουθεί τα τυρκουάζ νερά της λίμνης που σχηματίζουν μικρά φιόρδ.

    Το ταξιδάκι μας στην περιοχή ήταν διήμερο αλλά πολλαπλά απολαυστικό. Ξεκινήσαμε Σάββατο πρωί με κατεύθυνση Λάρισα – Καρδίτσα. (Προσοχή στις ταμπέλες για να μη μπερδευτείτε από Λάρισα για Καρδίτσα)

   Μετά την Καρδίτσα επιλέξαμε να ακολουθήσουμε τη νότια κατεύθυνση κι έτσι στρίψαμε αριστερά προς Άγιο Αθανάσιο-Λαμπερό. Η θέα της λίμνης από αυτή την πλευρά είναι μοναδική! Ελβετικό το τοπίο με τις χιονισμένες κορφές πάνω από τη λίμνη! Κάθε στροφή να αποκαλύπτει καινούργιο σκηνικό. Μετά από μια μικρή περιπέτεια που μας οδήγησε στο κέντρο του Λαμπερού (προσοχή! Ακολουθήστε το δρόμο προς Καστανιά δεξιά στη διχάλα Λαμπερού-Καστανιάς) φτάσαμε στο Φράγμα. Το Φράγμα του Μέγδοβα που ολοκληρώθηκε το 1959, μήκους 220μ. συγκρατεί τα νερά του Ταυρωπού που πλημμυρίζουν το πρώην οροπέδιο της Νευρόπολης σχηματίζοντας τη λίμνη Πλαστήρα ή αλλιώς Ταυρωπού. Στη μεριά αυτή έχουν στηθεί μικρά μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα ντόπιων παραγωγών (τσίπουρο, λικέρ, μέλι, χυλοπίτες, αρωματικά βότανα…). Περπατήσαμε το τόξο που σχηματίζει το φράγμα αγναντεύοντας από τη μια μεριά τη λίμνη κι από την άλλη το βάραθρο των 83μ. και όταν το φανάρι άναψε πράσινο περάσαμε στην απέναντι μεριά. Η διέλευση των οχημάτων γίνεται εκ περιτροπής.

   Συνεχίζοντας το δρόμο μας βόρεια τώρα, περάσαμε το χωριό Μπελοκομίτη για να φτάσουμε λίγο αργότερα στο Νεοχώρι και στο ξενοδοχείο «Πανδίων»  ( τηλ. 24410 93440) που μας φιλοξένησε το βράδυ του Σαββάτου. Το Νεοχώρι –το πιο αναπτυγμένο τουριστικά σε σχέση με τα υπόλοιπα χωριά– απλώνεται στην πλαγιά και προσφέρει πανοραμική θέα στη Λίμνη Πλαστήρα. Οι δυο junior σουίτες του «Πανδίων» μας βόλεψαν μια χαρά. Οι άνθρωποι του ξενοδοχείου με τη ζεστή τους φιλοξενία μας έκαναν να αισθανθούμε σαν στο σπίτι μας!

  Η αναζήτηση φαγητού μας οδήγησε στο «Μανιτάρι» λίγο έξω από το χωριό, σε όμορφη τοποθεσία με θέα στη λίμνη. Προτίμηση πολλών επισκεπτών από ότι είδαμε, μας άφησε ευχαριστημένους από τα πιάτα που επιλέξαμε. Μανιταρόσουπα, πρασοτηγανιά, μπιφτέκι και κοτόπουλο ala crème. Πολύ ωραίο το τσαλαφούτι (ντόπιο τυρί κρέμα) και λιγότερο η πατάτα του Κλεομένη. (90 ευρώ/7 άτομα).

  Ο ήλιος ζέσταινε ακόμα όταν κατευθυνθήκαμε προς τα Καλύβια Πεζούλας δίπλα στη λίμνη. Για καφέ πηγαίναμε αλλά καταλήξαμε στα αριστερά, σε ένα κέντρο υπαίθριων δραστηριοτήτων λίγα μέτρα πριν την πλαζ.. Ο «Tavropos»  προσφέρει ποδηλατάδες εντός της λίμνης και εκτός, τοξοβολία, κανό κ.ά. Η μισή παρέα ανέβηκε στα υδροποδήλατα και με τις υποδείξεις του Στέλιου ξεκίνησε βόλτα στη λίμνη. Οι υπόλοιποι δοκιμάσαμε με τα τόξα την ευστοχία μας με την καθοδήγηση του Αλέξανδρου. Σύννεφο τα βέλη! Μέχρι που σκοτείνιασε…… Τον καφέ όμως δεν τον ξεχνά κανένας από την παρέα. Επιλογή το ξενοδοχείο Kazarma. Καφεδάκι, milfeig και θεϊκό soufflé σοκολάτας! Τι να πούμε τώρα για το Kazarma; Πρέπει να το δείτε από κοντά! (στα Καλύβια Πεζούλας με κατεύθυνση βόρεια, μετά το περίπτερο, ταμπέλα μας οδηγεί αριστερά στην πλαγιά)

ΚΥΡΙΑΚΗ

  Πρωινό στο Πανδίων, σε πλούσιο μπουφέ και οργάνωση της ημέρας. Είχε πάει ήδη 11.00! Πρώτη στάση το μοναστήρι της Παναγίας Πελεκητής (ανοιχτό 10.30’ ως 4.00’) λαξεμένο σε κάθετο βράχο με δυο ναούς, της Αναλήψεως και της Παναγίας (1640), αγναντεύει τη λίμνη από ψηλά. Εκεί βγάλαμε κάποιες από τις ωραιότερες πανοραμικές φωτογραφίες. Ο εντυπωσιακός πετρόχτιστος ναός αναστυλώθηκε πρόσφατα και οι μοναδικές τοιχογραφίες του 15ου αι. συντηρήθηκαν και αποκαταστάθηκαν, όπως μας ενημέρωσε κάποιος κύριος στην πληρέστατη ξενάγηση που μας έκανε.

  Αφήσαμε το Παρατηρητήριο και τον Βοτανικό κήπο για την επόμενη φορά και πήραμε τον ανήφορο για Ανθοχώρι. Να διαπιστώσουμε αν οι πληροφορίες που μας είχαν δώσει ήταν έγκυρες. Καταρράχτης Ανθοχωρίου: 1200μ. έλεγε η ταμπέλα ακριβώς στην είσοδο του χωριού. Άλλοι τα είδαν λίγα κι άλλοι αρκετά. Ανηφορικό το μονοπάτι άλλοτε σε ξεγελούσε και σε άφηνε να κοιτάξεις γύρω σου τους επιβλητικούς βράχους κι άλλοτε σου κάρφωνε τα μάτια χαμηλά μην τυχόν και παραπατήσεις. 50’ βάδισμα μαζί με την επιστροφή τα άξιζε για την ομορφιά του! Πού να έρθεις σε πιο προχωρημένη άνοιξη εδώ!

  Ήμασταν έτοιμοι για φαγητό! Ταβέρνα «Φλωρέσι» (24450 41992) με μοναδικό μαγειρευτό φαγητό! Στο κέντρο του Ανθοχωρίου! Απλά δεν υπάρχει! Κόκορας με χυλοπίτες, μοσχάρι στη γάστρα, γαλοτύρι και τηγανόψωμο όλα μοναδικά! Η κυρία Ελένη καλλιτέχνης στη μαγειρική! Όλα με ντόπια υλικά με τα χεράκια της φτιαγμένα. Άριστο και το service! (70 ευρώ/7 άτομα) Και όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε σκεφτήκαμε ότι όσο όμορφα περάσαμε εμείς, αξίζει να περάσουν κι άλλοι στον τόπο αυτό.

Για περισσότερες πληροφορίες για την περιοχή στη σελίδα  http://www.limniplastira.gr/el/